SamanaWIL is een lokaal Limburgs zijprojectje van Samana vzw met dezelfde doelstellingen en hetzelfde doelpubliek. We hebben de reisbrochure van Samana vzw opengeslagen en zijn dolenthousiast geworden van het aanbod. Per maand stellen we enkele nakende bestemmingen in de kijker met in de eerste plaats de groepsreizen met vertrek in Limburg of luchthaven Zaventem.  Maar er is véél meer. Als je het volledige aanbod wil kennen, klik dan op deze link: https://mijn.samana.be/#/travels  En als je alsnog wil meegaan, dan is dit de ‘final call’.  

In de maand mei is er bij Samana Limburg één thema dat alles overheerst: de zee!  

De eerste helft van de maand speelt Samana nog op zeker door naar Spanje en Portugal te trekken. Het begint al meteen met een reis naar de Costa Blanca voor mensen met een lichte verstandelijke beperking. Van 1 tot 8 mei kunnen ze terecht in Benidorm. Ze hebben op TV geleerd hoe Vlamingen zich ginder gedragen en nu gaan ze dat zelf uitproberen. 

 

Sommige mensen slaan de brochure open op pagina één en de eerste reis die ze zo ontmoeten is overtuigend genoeg om niet verder te bladeren. De eerste reis in de brochure ‘Vliegreizen’ gaat dit jaar naar Lanzarote, één van de Canarische eilanden. Van 7 tot 14 mei gaat het naar het Aparthotel Relaxia Lanzasur Club aan het fantastische Playa Flamingo.

Het zou kunnen dat ze gelijk hebben met niet verder te lezen dan pagina één.

 De Vereniging voor Blinden en Slechtzienden (VEBES) heeft gekozen om dit jaar samen met Samana naar Portugal te gaan. Van 15 tot 22 mei logeren ze in Hotel Vasco da Gama in Monte Gorde aan de Algarve. Dat ligt helemaal in het zuiden, precies 3,5 kilometer van de Spaanse grens. Je zou bij wijze van spreken tot daar kunnen kijken. Maar dat is in dit geval misschien niet de juiste bewoording?

 

  

In de tweede helft van de maand gaat Samana Limburg voluit voor de Belgische kust.

Van 24 tot 31 mei kan je terecht in Hotel Vayamundo Oostende. Hier is de perfecte mix toegelaten van mensen met een fysieke en anderen met een mentale beperking. Het aanbod aan activiteiten is enorm en …  ook niet te versmaden, het eten is er bijzonder lekker.

 

In precies dezelfde periode kan je naar Ter Duinen in Nieuwpoort voor een wel heel bijzondere ervaring: Rolstoeldansen! Maar uiteraard zoals altijd in Ter Duinen: er mag veel en er moet niks. De traditionele Ter Duinen-vakantieganger komt er om te genieten van de rust. De laatste week van mei kan hij of zij zich misschien laten overhalen om er eens een andere draai aan te geven. 

 

Van 31 mei tot 7 juni blijven we in Nieuwpoort, meer bepaald in Hotel Cosmopolite: vier sterren op 80 meter van het strand. Zo staat het in de brochure en dat is niet gelogen. 

Trouwens niet alleen het strand is dichtbij! De pier, de jachthaven, de winkelstraat en de dijk zijn allemaal op wandelafstand. 

Niet te versmaden is de periode 26 mei tot 2 juni. Mechelen en Hasselt gaan samen naar Neuerburg in de Duitse Eifel.  Alleen al voor het hotel Euvea zou je het doen. Maar er is uiteraard veel meer: een wildpark, de Romeinse stad Trier, de Bitburg Erlebniswelt. 

Wil je nog een reden om te gaan… of misschien eerder om NIET te gaan? Ikzelf ben er weer bij … mijn vierde keer in Neuerburg! 

Nog ééntje misschien? Ook al van 31 mei tot 7 juni kan je naar Hotel Middelpunt in Middelkerke. Net zoals een maand eerder vertrekken we nu vanuit Lummen. Wie naar Middelkerke gaat, moet vooraf wel even zijn stripboeken herlezen. Je gaat je striphelden terug ontmoeten: Jommeke, Urbanus, Jerom, Kiekeboe, Suske en Wiske, om er slechts enkelen te noemen, hebben een standbeeld langsheen de dijk. 

En al helemaal op het strand ligt het gloednieuwe Silt. Wat dat is, lees je van nu tot in de zomer in alle kranten. Of je gaat er gewoon een kijkje nemen. 

 

Om af te sluiten toch nog een woordje over de Camino de Santiago, die dit jaar doorgaat van 24 september tot 4 oktober. Niet zomaar een weekje, maar wel elf dagen! Dit is de reis die het dichtst aansluit bij de SamanaWIL-mindset: wandelen en mensen ontmoeten. Vandaar deze speciale aandacht.

Op dag 1 vliegen we van Brussel naar Santiago de Compostela, bijna zeker via Madrid.

Vanaf de luchthaven Santiago de Compostela verplaatsen we ons naar de startplaats van de laatste honderd kilometer Camino Frances in Sarria.  De dag nadien rijden we vanuit ons hotel met een busje naar kilometerpaal honderd, waar de eerste etappe begint.

    Hotel Roma Sarria                          Start laatste 100 km Camino Frances

    

Als je wil weten hoe het verder gaat langsheen de Camino, lees dan de volgende Final Calls. Op 5 mei lees je hier wandeldagen één en twee, op 25 mei wandeldagen drie tot zes en op 23 juni de laatste loodjes en de aankomst in Santiago.

Nochtans is lezen één ding, het meemaken iets heel anders. Niks is zo intens en zo echt als de beleving zelf. Zorg dat je erbij bent in Zaventem op 24 september. Of als je iemand kent die dit geweldig zou vinden, spreek hem of haar erover aan en geef hem of haar ons e-mailadres. Het is een ervaring voor de rest van je leven!

Je meent het! in Tongeren nog wel!

Om te weten te komen wat mensen ertoe aanzet om mee te wandelen, is er een simpele manier: We vragen het hen gewoon. Want ook een losse informele babbel onderweg hoort tot de doelstellingen van SamanaWIL.  

Op 13 maart wandelde SamanaWIL in het natuurgebied De Kevie in Tongeren. 

De welwillende kandidate voor het interview was dit keer Lea. Hier volgt wat Lea wist te antwoorden op mijn stereotiepe vragen. 

 

1.     Lea, waarom heb je gekozen voor deze wandeling?

Ik had al méér dan eens horen praten over SamanaWIL en dat is altijd in mijn achterhoofd blijven hangen. Nu het voor mij zo dichtbij was om deel te nemen heb ik bij enkele vriendinnen gepolst of ze ook geïnteresseerd waren. Iedereen was akkoord en toen konden we niet meer terug. 

 

2.     Is dit je eerste wandeling met SamanaWIL of was je er al eerder bij?

Ik had al méér dan eens gedacht: dat doe ik, maar het is er nooit van gekomen … tot vandaag. Dit is de eerste keer dat ik er effectief bij ben. 

 

3.     Waar, wanneer en hoe heb je voor het eerst iets gehoord over SamanaWIL?

Ik denk dat het al wel twee jaar geleden is dat ik er voor het eerst over gehoord heb in de Samana-afdeling thuis. Toen schonk ik er niet veel aandacht aan, maar het kwam nadien af en toe toch nog eens ter sprake, zeker onder de vriendinnen die regelmatig wandelen. 

 

4.     Hoe kan SamanaWIL mogelijke kandidaten overtuigen om deel te nemen?

Je zegt het zelf, als het geen geld mag kosten, dan is er maar één manier: mond-aan-mond-reclame. Je moet natuurlijk wel ergens beginnen en dan is Facebook de beste manier voor een wat ouder publiek. Jongeren zou je eerder moeten aanspreken via Instagram of Tiktok. 

En waarom niet Samana zelf? Die hebben een eigen website met een aparte tab ‘Projecten’. Waarom sta je daar niet bij?

 

5.     Ken je de SamanaWIL Facebookgroep? En de SamanaWIL blog? En de SamanaWIL flyer?

De flyer kende ik al van vroeger en je e-mailadres dus ook.

Na mijn mailtje met de vraag of wij ook meemochten, heb ik ook de Facebookgroep en de blog leren kennen. Nu weet ik waar ik moet kijken in het vervolg. 

 

6.     En de wandelingen zelf:

-       Wil je ze langer, korter of zijn ze juist goed?

We gaan vlot over de vijf kilometer bij deze wandeling. Dat zal al wel genoeg zijn voor een doorsnee Samana-publiek, denk ik.

 

-       Wil je ze méér dan éénmaal per maand of minder of juist goed?

Eénmaal per maand is prima voor mij. Ik heb hier vandaag verwoede wandelaarsters meegebracht die alle dagen gaan wandelen. Die willen misschien méér, maar dan zullen ze toch iets anders moeten laten vallen.

 

-       Heb je liefst bewoond gebied, bossen, waterlopen, heuvels, akkers, boomgaarden, … ? 

Alles heeft zijn charme. Toch gaat mijn voorkeur uit naar puur natuur.    

 

Bedankt Lea, voor je spontane antwoorden. Ik denk dat Limburg nog veel puur natuur te bieden heeft. Ik hoop je dan ook snel terug te zien.

Hoe was de seizoensstart van SamanaWIL in Tongeren?

Vorige woensdag 13 maart om 14u00 is het startschot gegeven van de eerste SamanaWIL wandeling van 2024. De ‘place to be’ was de parking achter Cultureel Centrum De Velinx in het stadspark De Motten. 

Het werd al meteen spannend. Negen deelnemers waren vooraf aangemeld. Om tien voor twee waren we al met zes. Zou er nog volk opdagen of was het dat voor vandaag?  Van vorig jaar wist ik natuurlijk wel dat er wandelaars opdoken die niet aangemeld waren en dat anderen, die het wel waren, niet te bespeuren waren op het uur van de afspraak. 

 

Hoopvol keek ik naar de inrit naast het cultureel centrum of er nog kandidaten binnenreden. Dat was immers de enige manier om op de parking te geraken… dacht ik toch. Om 14u00 stonden de eerste aankomers al een half uur te wachten en besloot ik om te vertrekken. 

Precies op dat ogenblik reden er twee bekende voertuigen via het fietspad (!) achter mijn rug de parking op. Blijkbaar had hun GPS hiervoor gezorgd. Misschien moet ik in de toekomst niet alleen schrijven waar je moet zijn, maar ook waar je NIET  moet zijn. 

En toen waren we plots met dertien. 

 

Het weerbericht anderzijds was geen verrassing. Zoals voorspeld was het bewolkt, droog met een voelbare frisse wind. Niet slecht om te wandelen want daar kan je je naar kleden.  

 

   

Vanaf toen verliep alles volgens plan. Het pelotonnetje verplaatste zich vlot doorheen De Motten langs de visvijver, de speeltuin en de atletiekpiste en was in een mum van tijd aan de Moerenpoort. Na een korte pauze om iedereen te laten aansluiten, ging het tussen de Jeker en de volkstuintjes naar het natuurgebied De Kevie. 

Door de hevige regen van de voorgaande dagen was het onverharde gedeelte van het gebied nogal aan de natte kant. Gelukkig konden we het smalle, slingerende en parellel lopende voetpaadje gebruiken dat er nog behoorlijk bij lag. 

Je gelooft het of niet, maar dit is een stukje Via Limburgica of anders gezegd, één van de vijf langeafstandswandelwegen die door België lopen op weg naar Santiago de Compostela. Voor wie denkt dat ik maar wat verzin, je kan een kleine Jacobsschelp bespeuren op een wandelwegwijzer langs dit traject. 

 

Dit keer was er geen rollend materieel mee. Misschien had mijn commentaar in de blog van vorige week wel voor enige afschrikking gezorgd.  Het draaihekje stond nog op zijn zelfde plaats evenals het bord dat zegt dat er alleen maar rolstoelrijders en voetgangers door mogen. 

De terugweg ging langs een fietspad dat recht terug naar Tongeren leidt. 

  

  

 

Weer aangekomen in stadspark De Motten, kregen we meteen de eindstreep Brasserie Retro Velinx in het vizier. Omdat dit een wandeling zonder pauzes was aan een behoorlijk tempo voor SamanaWIL-normen, was er tijd over en leek iedereen wel akkoord om de brasserie binnen te stappen. En daar deden we verder met wat we al heel de wandeling gedaan hadden: praten over alles en nog wat. Dat is namelijk waarvoor we het doen en waardoor we er volgende keer weer bij zullen zijn. 

Noteer het alvast in je agenda: 

Woensdag 17 april om 14u00 aan Brasserie De Statie , Wilderenlaan 63 in Wilderen. 

En breng iemand mee die er nog niet bij was. Ik zal het nog wel enkele keren herhalen voor het zo ver is. 

Beginnen doen we in De Kevie in Tongeren

De Motten Tongeren

Tongeren was de eerste nederzetting van het huidige België die zich stad kon noemen dankzij een Romeins legerkamp op de weg van Boulogne naar Keulen. Dat is misschien wel onbewust de aanleiding geweest om hier van start te gaan met de eerste SamanaWIL-wandeling van het seizoen 2024. We hebben deze blogpost getiteld “De Kevie”, een natuurgebied ten oosten van de stad in het stroomgebied van de Jeker. We hadden het nochtans even goed De Motten kunnen noemen, want bijna de helft van de wandeling gebeurt in het prachtig heringerichte stadspark met deze naam.

Een zijarm van de Jeker is tegenwoordig weer een meerwaarde en goed zichtbaar in het park nadat hij lange tijd verwaarloosd was.

  

We verzamelen op de parking achter het Cultureel Centrum De Velinx. Die ligt op het einde van een voor het verkeer doodlopende weg, genaamd Dijk. Je draait er binnen vanaf de Luikersteenweg. Op de parkeerplaatsen naast en voor CC De Velinx is een parkeerschijf verplicht. Het is dus best om honderd meter door te rijden en de kant van de vijvers op te zoeken. Daar zullen wijzelf staan op woensdag 13 maart in de namiddag. Traditiegetrouw vertrekken we om 14u00 van zodra er voldoende volk opgedaagd is. 

Visvijver

We laten Brasserie Retro Velinx achter ons en gaan noordoostwaarts langs de vijver, het minigolfterrein, de speeltuin en het atletiekstadion richting Moerenpoort.  

Zicht op stadscentrum vanaf De Motten

Op onze weg doorheen het park zien we vanop afstand de prachtig gerestaureerde Onze-Lieve-Vrouwebasiliek die staat te schitteren met het begijnhof op de voorgrond. Die richting is echter niet voor deze keer. Te veel bergop om het seizoen te beginnen. De Moerenpoort is een historisch monument dat vandaag een klein museum bevat. 

Moerenpoort

Wij gaan onder de poort door, steken de ring rond Tongeren over en volgen één van de armen van de Jeker langsheen volkstuintjes tot aan een samenvloeiing, waar het de moeite is om eens achterom te kijken. Als je een camera of een smartphone bij hebt is dit waarschijnlijk het mooiste plaatje dat je vandaag kan maken. 

   

De spoorwegbrug over de Oude Blaarstraat komt in zicht. Daarachter bevindt zich het natuurgebied De Kevie. Hier zijn zelfs de Romeinen niet geweest, want er ligt geen wegverharding. We moeten hopen op droog weer de dagen voordien ofwel stevige schoenen aantrekken die tegen een spatje water kunnen op deze hobbelige weg. 

   

Het is vooral weidegebied met bomen eromheen, een paradijs voor vogelliefhebbers, maar hen zou ik toch aanraden om eens alleen terug te komen, niet met een praatgroep zoals SamanaWIL. 

Omdat we hier al snel aan 2,5 kilometer toe zijn, moeten we rechts afslaan langs een klein wandelpaadje, officieel voorbehouden voor wandelaars en rolstoelrijders en niet voor fietsers! Zo staat het op een streng plakkaat.

 

De Kevie in droge toestand

De Kevie in natte toestand

Toch komt er aan het einde van dit wegje nog een hindernis waar mensen met een niet-opvouwbare rolstoel misschien moeilijkheden mee kunnen krijgen. Het kan waarschijnlijk net, maar met een motortje of een scootmobiel wordt het een probleem. Gewoon terugkeren is dan een optie.

 

Als we hier voorbij geraken, keren we via een verharde fietsweg terug naar de brug aan het begin van het natuurgebied en zullen we best ook weer langs de volkstuintjes wandelen om het gemotoriseerd verkeer te vermijden. In die richting heb je bij helder weer een panorama van  de stad met de Jeker op de voorgrond.
 

Het stadspark De Motten is groot genoeg om niet langs dezelfde weg terug te moeten. We slingeren rond het atletiekstadion en de visvijver voorbij het boothuis en zijn zo terug aan de parking. Wie wil, kan mee naar Brasserie Retro Velinx om “na te praten”. Voor enkelen van onze trouwe wandelaars is dat in het verleden de reden geweest om te komen, hoewel ze dat niet hardop zullen zeggen. 

Kunst in De Motten

En denk eraan; We staan er weer met onze stempel, onze gloednieuwe getrouwheidskaart en met wat overblijft van de SamanaWIL-petjes. 

 

Tot woensdag !

Bij de start van het seizoen is er zoveel te vertellen dat we al beginnen met een uitzondering. Onze zondagse rubriek ‘Final Call’ voor de maand maart verschijnt noodgedwongen al enkele dagen later want het seizoensbegin van SamanaWIL had voorrang.

In de ‘Final Call’ worden iedere maand enkele reizen van Samana vzw in de kijker gesteld. Vermits het bij Samana vzw en het nevenprojectje SamanaWIL om hetzelfde doelpubliek gaat, hopen we dat het je interesseert. Tijdens onze wandelingen praten we graag over reizen. Dat zal dit jaar niet anders zijn. Precies daarom is de Final Call helemaal op zijn plaats in deze blog.

 

 

Vooraf moeten we toch even vermelden dat de organisatie van Samana Vakanties niet meer zo strikt gescheiden verloopt als voorheen. Provincies en type passagiers lopen meer door mekaar. Je zal merken dat opstapplaats Hasselt heel dikwijls gecombineerd wordt met opstapplaats Kessel-Lo. Limburg en Vlaams-Brabant zijn bijna gefuseerd! Mensen met een verstandelijke beperking worden ook al eens tot op een bepaald percentage toegelaten bij de andere vakantiegangers met chronische ziekten en zorgnood. 

In één opzicht gaat Samana wel de andere richting uit. De brochures zijn terug gescheiden in drie delen en apart te verkrijgen op aanvraag:  Verrassende Busvakanties, Verrassende Vliegvakanties en Vakanties voor Mensen met een verstandelijke beperking. Ze zijn er voor de mensen die niet vertrouwd zijn met de computer.  Echter, wie deze blog voor ogen krijgt, is dat wél en kan al die reizen online terugvinden en meteen boeken.

 

Als de reisdatum belangrijker is dan de medereizigers, dan houdt niks je tegen om als Limburger met Antwerpen of West-Vlaanderen op reis te gaan en vice versa. Wie een vliegreis plant, komt zelfstandig naar Zaventem. Daar is het al langer ‘nationaal’. 

 

Wat heeft de afdeling Vakanties van Samana dit jaar zoal te bieden? We beginnen met de maanden maart en april. Of er effectief nog plaats is, moet je niet aan ons vragen maar aan Samana vzw. Wij zijn alleen maar de boodschapper. 

 

In maart kan je nog gaan skiën in de gemeente Lofer op de grens van Tirol en Salzburgerland in Oostenrijk. Het is een busreis met vertrekplaatsen in alle Vlaamse provincies. Die skivakantie gaat door van 16 tot 23 maart.

Als je je niet meer kan inhouden om naar de Belgische kust te vertrekken vanuit Hasselt, dan hebben we een paar tips:

Van 22 tot 29 maart kan je naar Hotel Cosmopolite in Nieuwpoort. 

Mensen met een verstandelijke beperking kunnen van 5 tot 8 april naar De Ploate in Oostende.

Of wat dacht je van een verblijf in Hotel Middelpunt in Middelkerke van 19 tot 26 april. Hier is Lummen carpoolparking de vertrekplaats. 

 

Toch liever het buitenland? Als je snel ben, kan je misschien nog de vlucht halen voor een reis naar Malta van 1 tot 8 april. Samana logeert in viersterrenhotel DB San Antonio aan een prachtig strand in het Noorden van het eiland.

 

   

Is het te vroeg voor een strandvakantie en verkies je cultuur? Dan kan je van 23 tot 28 april mee naar Valencia, de hoofdstad van de paella en na Madrid en Barcelona de derde grootste stad van Spanje.  Vanuit Hotel Aqua Ilunion sta je zo temidden van Calatrava’s futuristische Kunst- en Wetenschapswijk. 

 

Wel buitenland maar geen vliegtuig? Ook dat kan! Van 20 tot 27 april gaan Mechelen en Hasselt samen naar Bad Peterstal in het Duitse Zwarte Woud, een klassieker onder de Samana-reizen.

 

 

Om te eindigen wil ik toch nog iets kwijt wat ik in iedere Final Call ga herhalen: Dit jaar gaat de Camino de Santiago de Compostella door van 24 september tot 4 oktober. Méér dan welke andere reis ook, leunt dit aan met onze SamanaWIL-doelstellingen: wandelen en mensen leren kennen. We doen de laatste 100 kilometer van de Camino Frances in negen wandeletappes van 10 tot 13 kilometer per dag. Het maximum aantal deelnemers wordt opgetrokken naar twintig. We logeren in hotels in halfpension, niet in albergues (¡), soms zelfs twee nachten in eenzelfde hotel. Je bagage wordt met een huurbusje van het ene hotel naar het volgende gebracht. Het busje brengt je, waar nodig, naar de startplaats of haalt je op aan de aankomstplaats van de dagetappe. 

Als er één Samana-reis is waarover je nog lang gaat napraten en waar iedereen vol bewondering voor staat, dan is het wel deze. Wil je meer weten, vraag het gewoon: samanawil2022@gmail.com. 

Wij wandelen niet alleen graag al pratend, wij praten ook graag al wandelend. 

 

De volgende Final Call wordt gepubliceerd in deze blog op 7 april.