Je moet soms een beetje geluk hebben. Alleen maar je best doen is niet altijd genoeg. Vraag dat maar aan Romelu Lukaku.
Wel, vorige woensdag 19 juli was SamanaWIL aan het Koersels Kapelleke en we hadden geluk. De wandeling die oorspronkelijk geprogrammeerd stond voor 12 juni en last minute uitgesteld werd wegens de Ronde Van België, ging door met een weekje vertraging en dat was een voltreffer. Na dagen, zelfs weken van regen, kregen we op woensdagnamiddag de zon te zien en bereikten we temperaturen boven de 20°C. Dat was al even geleden.
En wat zagen we gebeuren? De ene na de andere wagen reed binnen op de parking van ’t Fonteintje, de pop-up brasserie tegenover het kapelletje. Niet alleen de temperatuur ging over de 20, ook het aantal deelnemers was voor het eerst dit jaar boven dat getal. Ik had natuurlijk wel beloofd dat iedereen die hier zou opdagen, de fameuze SamanaWIL-pet zou krijgen. Toch lijkt het erop dat ze eerder op de zon afkwamen.
En er is me nog iets opgevallen de voorbije dagen. De gesloten Facebookpost die meldde dat de wandeling uitgesteld werd, had méér dan 100 views! Dat was nog nooit gebeurd. Ik moet daaruit besluiten dat slecht nieuws beter leest dan goed nieuws. Nochtans waren er ook dit keer weer enkele deelnemers die niks gelezen hadden, en vorige week in de koers zijn beland of toch bijna. Maar ze waren opnieuw trouw van de partij een week later. Dat is de juiste spirit!
Ik wil toch ook nog iets kwijt over de wandeling zelf. Adriën, die verantwoordelijk is voor de wandelingen in West-Limburg, had het parkoers lichtjes omgeleid.
Na een publicitaire speech van Adriën om Santiago de Compostella te promoten, vertrokken we dus stipt om 14u00 met vierentwintig wandelaars en Jacky de hond (!) richting Oma’s IJs. Ik had nochtans gezegd en geschreven dat we dat tot op het einde gingen bewaren om niemand onderweg kwijt te spelen.
De zaak lag er echter nog verlaten bij op het vroege uur en er was zeker in het begin van de wandeling nog veel te vertellen onderweg, zodat iedereen er achteloos aan voorbijgelopen is. Het was uiteindelijk een zeer goede keuze.
Het Prikkelpad, ’t is te zeggen de rolstoeltoegankelijke wandelroute in het beschermd natuurgebied De Watersnip, kon bereikt worden via een poortje ter hoogte van de uitkijktoren, en van daar was het uiteraard één en al wandelgenot. Hier mogen zelfs geen fietsers komen.
Ik kreeg ook de opmerking dat het tempo iets hoger lag dan vorig jaar. Een trainingseffect misschien? Waar gaat dat eindigen als we zo doordoen?
In ieder geval is het dit keer geëindigd zoals alle vorige keren, op het terras van een brasserie, in casu 't Fonteintje.
We zijn benieuwd wat de zomer brengt. Volgende afspraak is 17 juli in het Nationale Park Hoge Kempen. We starten aan ‘t Salamanderke bij de ingangspoort Mechelse Heide in Maasmechelen. Het adres, voor wie dit nodig heeft, is Joseph Smeetslaan 276.
Voor alle duidelijkheid, de vertrekplaats is NIET de Kikmolen zoals het in het foldertje staat, maar wel twee kilometer verder in het Nationale Park.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten