Hoe was't in Waterschei?

Enkele dagen eerder dan gewoonlijk heeft SamanaWIL een verslag klaar over hoe het geweest is in Waterschei op woensdag 13 november. 

Het was bewolkt, 9°C en nauwelijks wind; voor de maand november heel gepast wandelweer. 

Tegenover parking 9 voor het stadion van KRC Genk stond het vaste kliekje van SamanaWIL en enkele anderen vrolijk te praten tot het stipt 14u00 was. 

Wandelorganisator van de maand was Adriën, die ons op gang zette langs het fietspad rechts van de Cegeka Arena. We telden zeventien deelnemers. 

Een pletwals was precies naast het huidige fietspad het tracé aan het voorbereiden voor een nieuwe fietsautostrade doorheen Limburg. Dat was opvallend genoeg de laatste ronkende motor voor het volgende uur. 

 

  

Het terrein dat vroeger helemaal tot het mijngebied behoorde wordt teruggegeven aan de natuur en daar doorheen lopen er verschillende verharde wegen die er nu nog ongebruikt bij liggen. Het zou de bedoeling zijn om de hele site om te vormen tot een modern industriegebied. De campussen en onderzoekscentra zijn er al. De rest is gepland of al in aanbouw. Limburg beschikt hiervoor over de LRM, de Limburgse Reconversie Maatschappij. 

Dat even terloops. En nu terug naar onze eigen wandeling.

 

Na twee kilometer liepen we in een boogje rond het voormalige mijngebouw van Waterschei. Van daar begon onze terugweg langs het steenmannetjespad dat we volgden over het eerste vlakke gedeelte. 

Om niet dezelfde weg te nemen als bij het komen, sloegen we linksaf om zo in een dreef met herfstkleurige bomen te belanden. Het zal je niet verwonderen dat de Kerkeweg ons langs de kerk van Waterschei leidde. Al die tijd was er nauwelijks verkeer en konden we gewoon op de rijweg wandelen. Enkel voor een paar plaatselijke bewoners moesten we even opzij. 

 

De totale wandelafstand was vandaag volgens Strava 4580 meter. In het Thema-Café dat tot het stadion van KRC Genk behoort was het verrassend druk hoewel er niet onmiddellijk matchen in het verschiet waren. Het is gewoon een gezellige taverne, die blijkbaar altijd volk trekt. 

 

Wandelorganisator Valère had een grote kartonnen doos mee en daarin zaten de nieuwe flyers voor het SamanaWIL-seizoen 2025. Daar zal je binnenkort méér van horen. 

Bovendien heeft hij de ambitie geuit om in de loop van volgend jaar een meerdaagse busreis te plannen voor SamanaWIL-sympathisanten. Over datum en bestemming laat ik je nog even in het ongewisse. De bekendmaking zal best door Valère zelf gebeuren. Hou het in ieder geval in het oog. Ik vermoed dat Facebook en de SamanaWIL-blog hier hun dienst zullen bewijzen.

 

Nog één wandeling staat er op het programma in 2024. Op 11 december zijn we in Aldeneik aan de boorden van de Maas. Dat is een deelgemeente van Maaseik. Voor de kenners van de streek, de startplaats is De Sjeiven Dörpel.

Daarmee weet je voorlopig evenveel als ikzelf.  De zondag voordien, 8 december, lees je er alles over in deze blog. 

Tot dan!