Vorige woensdag 13 maart om 14u00 is het startschot gegeven van de eerste SamanaWIL wandeling van 2024. De ‘place to be’ was de parking achter Cultureel Centrum De Velinx in het stadspark De Motten.
Het werd al meteen spannend. Negen deelnemers waren vooraf aangemeld. Om tien voor twee waren we al met zes. Zou er nog volk opdagen of was het dat voor vandaag? Van vorig jaar wist ik natuurlijk wel dat er wandelaars opdoken die niet aangemeld waren en dat anderen, die het wel waren, niet te bespeuren waren op het uur van de afspraak.
Hoopvol keek ik naar de inrit naast het cultureel centrum of er nog kandidaten binnenreden. Dat was immers de enige manier om op de parking te geraken… dacht ik toch. Om 14u00 stonden de eerste aankomers al een half uur te wachten en besloot ik om te vertrekken.
Precies op dat ogenblik reden er twee bekende voertuigen via het fietspad (!) achter mijn rug de parking op. Blijkbaar had hun GPS hiervoor gezorgd. Misschien moet ik in de toekomst niet alleen schrijven waar je moet zijn, maar ook waar je NIET moet zijn.
En toen waren we plots met dertien.
Het weerbericht anderzijds was geen verrassing. Zoals voorspeld was het bewolkt, droog met een voelbare frisse wind. Niet slecht om te wandelen want daar kan je je naar kleden.
Vanaf toen verliep alles volgens plan. Het pelotonnetje verplaatste zich vlot doorheen De Motten langs de visvijver, de speeltuin en de atletiekpiste en was in een mum van tijd aan de Moerenpoort. Na een korte pauze om iedereen te laten aansluiten, ging het tussen de Jeker en de volkstuintjes naar het natuurgebied De Kevie.
Door de hevige regen van de voorgaande dagen was het onverharde gedeelte van het gebied nogal aan de natte kant. Gelukkig konden we het smalle, slingerende en parellel lopende voetpaadje gebruiken dat er nog behoorlijk bij lag.
Je gelooft het of niet, maar dit is een stukje Via Limburgica of anders gezegd, één van de vijf langeafstandswandelwegen die door België lopen op weg naar Santiago de Compostela. Voor wie denkt dat ik maar wat verzin, je kan een kleine Jacobsschelp bespeuren op een wandelwegwijzer langs dit traject.
Dit keer was er geen rollend materieel mee. Misschien had mijn commentaar in de blog van vorige week wel voor enige afschrikking gezorgd. Het draaihekje stond nog op zijn zelfde plaats evenals het bord dat zegt dat er alleen maar rolstoelrijders en voetgangers door mogen.
De terugweg ging langs een fietspad dat recht terug naar Tongeren leidt.
Weer aangekomen in stadspark De Motten, kregen we meteen de eindstreep Brasserie Retro Velinx in het vizier. Omdat dit een wandeling zonder pauzes was aan een behoorlijk tempo voor SamanaWIL-normen, was er tijd over en leek iedereen wel akkoord om de brasserie binnen te stappen. En daar deden we verder met wat we al heel de wandeling gedaan hadden: praten over alles en nog wat. Dat is namelijk waarvoor we het doen en waardoor we er volgende keer weer bij zullen zijn.
Noteer het alvast in je agenda:
Woensdag 17 april om 14u00 aan Brasserie De Statie , Wilderenlaan 63 in Wilderen.
En breng iemand mee die er nog niet bij was. Ik zal het nog wel enkele keren herhalen voor het zo ver is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten