Je meent het! In Hoepertingen nog wel!

Wat vinden onze deelnemers leuk of niet? We vroegen het ons af en we vertellen het je nu. Eén van de dapperen die niet afgeschrikt was door de weersvoorspelling van woensdag 12 april in Hoepertingen, stond ons te woord na de wandeling.

 

1.     Waarom heb je gekozen voor deze wandeling? 

Ik was er al meermaals bij en het is altijd al goed meegevallen. Zo kom je nog eens ergens en je leert niet alleen de verschillende regio's van Limburg kennen, maar ook mensen uit al die regio's.

2.     Is dit je eerste wandeling met SamanaWIL of was je er al eerder bij?

Ik heb dat daarnet al beantwoord: ik probeer zoveel mogelijk wandelingen mee te doen. Ook vorig jaar was ik er al bij.

 

3.     Waar, wanneer en hoe heb je voor het eerst iets gehoord over SamanaWIL?

Ik wandel bijna alle dagen als het weer het toelaat en praat hierover met andere mensen. 

    Op een zeker ogenblik ben ik te weten gekomen dat SamanaWIL bestond. Wie en wanneer 

    precies, dat weet ik niet meer. In ieder geval al vrij vroeg vorig jaar.

 

4.     Hoe kan SamanaWIL mogelijke kandidaten overtuigen om deel te nemen?

Michel van SamanaWIL blijft beweren dat hij geen andere manier ziet om deelnemers te werven dan via het internet, maar van degenen die ik zie opdagen, is misschien maar de helft daarvan op die manier erbij gekomen. De rest heeft het van het foldertje dat via Samana verspreid wordt of misschien nog méér via mond-tot -mond-reclame. Zo van: als gij gaat, dan ga ik ook.

5.     Ken je de SamanaWIL Facebookgroep?

Ik werk niet met de computer. Dus nooit gezien, alleen van horen zeggen. 

    

      Ken je de SamanaWIL blog.

Zelfde antwoord. Is dat nog iets anders dan Facebook?

   

     Ken je de SamanaWIL flyer, het vouwblaadje?

    Die heb ik wel al enkele keren bekeken en thuis ligt er ergens een exemplaar. Maar als ik wil weten waar en wanneer de volgende wandeling doorgaat, dan vraag ik het gewoon aan iemand die wel op de hoogte is.

 

6.     En de wandelingen zelf:

-       Wil je ze langer, korter of zijn ze juist goed?

Prima zo.

 

-       Wil je ze méér dan éénmaal per maand of minder of juist goed?

Het aantal keren is OK maar nu zijn ze altijd op woensdag. Ik denk dat SamanaWIL toch enkele mogelijke kandidaten mist door het altijd op dezelfde dag van de week te doen. En dan hebben we het ook al een paar keer meegemaakt dat de voorziene cafeetjes precies dan sluitingsdag hebben. Maar ik kan begrijpen dat het niet gemakkelijk is om met al die factoren een jaar op voorhand rekening te houden.

 

-       Heb je liefst bewoond gebied, bossen, waterlopen, heuvels, akkers, boomgaarden, … ?

Alles mag, zo lang ik maar met de verwondering van een onschuldig kind mag blijven kijken en luisteren naar mijn eigen provincie en haar bewoners.

Volgende wandeling gaat door in Noord-Limburg op 17 mei om 14u00. We verzamelen voor de start op Parking 3 van Center Parcs Erperheide in Peer. Geen paniek! Voor SamanaWIL gaat de slagboom gratis open. Zelfs het café is open, alleen niet gratis. 

Samana Final Call mei-juni 2023

SamanaWIL is een lokaal Limburgs zijprojectje van Samana vzw met dezelfde doelstellingen en hetzelfde doelpubliek. We hebben de reisbrochure van Samana vzw opengeslagen en zijn dolenthousiast geworden van het aanbod. Iedere regio en Nationaal organiseren om de beurt een aantal vakanties. Per maand stellen we enkele nakende bestemmingen in de kijker met in de eerste plaats de groepsreizen georganiseerd door Samana afdeling Limburg.  Maar er is véél meer. Als je het volledige aanbod wil kennen, klik dan op deze link: https://mijn.samana.be/#/travels  En als je alsnog wil meegaan, dan is dit de ‘final call’. 

In Terneuzen eindigt het kanaal Gent-Terneuzen in de Westerschelde. Dat kanaal start in de Arteveldestad. Je gelooft het of niet, maar daar hebben ze dus een zeehaven. 

 

Tegenwoordig zijn de havens van Gent, Vlissingen en Terneuzen gefuseerd en heten voortaan North Sea Port. Dat is ondertussen een niet te onderschatten economische factor voor Vlaanderen en Nederland. Tijd om daar eens te gaan rondneuzen in Terneuzen vanuit het Churchill Hotel, exclusief georganiseerd door Samana regio Limburg. 

 

Dit jaar is het zeventig jaar geleden dat de dijken braken in Nederland en de grootste natuurramp in de geschiedenis van onze Noorderburen plaatsvond. Dat is voldoende in het nieuws geweest de voorbije maanden. De Nederlanders hebben toen gezworen dat dit nooit meer mocht gebeuren en er werden grootse plannen gemaakt om de zee te “temmen”.

Dat werden de Deltawerken. Zo is de Oosterscheldekering gerealiseerd, een modern wereldwonder, mag je wel zeggen. Heel de wereld komt kijken hoe ze dat klaargespeeld hebben en als jij dat nog niet gedaan hebt, dan biedt Samana je een uitgelezen kans. 

Neeltje Jans

Of het nog gaat in juni 2023 is op dit ogenblik niet duidelijk. Anders noteer je het alvast met stip voor 2024. Ga met Samana Limburg naar Terneuzen en maak uitstapjes naar Neeltje Jans, Middelburg en Goes. 

Misschien toch liever uitwaaien aan de Belgische kust? Als je al tien keer in Ter Duinen in Nieuwpoort geweest bent, dan zal je elfde keer aanvoelen als thuiskomen. Het kan dit jaar van 2 tot 9 juni, van 30 juni tot 7 juli of van 18 tot 25 augustus en dan heb ik het enkel over de organisatie door regio Limburg. 

 

Heb ik je al doen watertanden? Dan komt hier nog méér water, in onze eigen provincie nog wel. 

Erperheide Peer

Op 17 mei zijn we volgens onze flyer in de Abeekvallei in Ellikom, maar eigenlijk vertrekken we op parking 3 van vakantiepark Erperheide en dat ligt nog net in Peer. 

Een maand later ben je ook op tijd terug van Terneuzen om het stroomgebied van Demer, Gete en Herk te verkennen in Schulen en Herk-de-Stad. Dat is op 14 juni. 

Samenvloeiing Herk en Gete

Veel water op het programma, nietwaar. Méér hoeft het echt niet te zijn. Gelukkig is er tot nu toe voor die dag geen regen voorspeld.

 

Als je meer info wil of wil weten of er nog plaats is, zal je best bellen of mailen. 

Op reis: limburg@samana.be

Inschrijven voor de wandelingen: Samanawil2022@telenet.be

En dan had ik toch graag nog even je aandacht voor een heel speciale reis in oktober: Santiago de Compostella. Als SamanaWIL iets is waar je net zoals wij enthousiast van wordt, dan moet je zeker Santiago de Compostella eens overwegen. In de Samana-brochure 2023 staat een verkeerde tekst. En op de website moet je al even zoeken om het te vinden. Daarom deze extra paragraaf:  https://mijn.samana.be/#/travels/details/2456 . 

Voorlopig is er nog plaats, maar de selectie van de vakantiegangers… euh sorry, de  pelgrims moet natuurlijk iets strenger gebeuren dan bij andere reizen. Ik herhaal het nog wel eens in de volgende “Final Calls”.

De eerstvolgende verschijnt op deze blog op 28 mei.

 

 

Hoe was 't in Hoepertingen?

Kort en bondig, het was heel “speciaal” in Hoepertingen. Om te beginnen was er het bijzondere decor.

Langs de grote poort binnenrijden in het Kasteeldomein was op zich al een ervaring. Tijdens het kwartiertje ernaartoe rijden in de wagen had het al eens geregend, lieten windvlagen zich voelen, had de zon geschenen en dreigden donkere wolken vanuit de vier windstreken van Haspengouw. Zo is het gebleven de rest van de namiddag. April doet echt wat het wil. Een half uurtje voor de start van de wandeling viel er nog een flinke bui uit de lucht. 

Enkele wagens reden vlotjes binnen en na een amicale groet, kwamen onze eerste gasten onmiddellijk ter zake: “Waar is het toilet?”. Er was geen levende ziel te bespeuren die iets te maken had met het kasteel en daarom waagden we het erop om een paar deuren van de bijgebouwen open te duwen: Eerst één toilet, daarna een hele reeks zoals in een school. We leerden er meteen onze eerste les. Het toilet is pas compleet als er ook water is én toiletpapier. Niet dus! Er werd een emmer en een kraan met water opgespoord, er werd papier van elders getransfereerd naar de dichtstbijzijnde WC en er was ook nog “een beetje” werk om de troon enigszins presentabel te maken voor bezoekers. Alles gebeurde op tijd en bijna onopgemerkt, okidoki! Wat een opluchting voor wie het aanbelangde.

 

 

Dertig deelnemers waren vooraf aangemeld; een vijftal meldde voortijdig af. Uiteindelijk stonden er om twee uur twintig deelnemers aan de start onder een waterzonnetje. Dat is al iets boven ons streefgetal, maar iedereen blijft altijd welkom. Reden genoeg dus om meteen van wal te steken in de hoop dat het ten minste anderhalf uur droog zou blijven. Wie zich vorige woensdag herinnert, weet dat dit ijdele hoop was.

Binnen de kortste keren verdween de zon helemaal achter de dreigende wolken en de eerste bui kwam neer op onze hoofden met als extraatje een stevige tegenwind. Geen enkel weertype duurde echter langer dan een klein kwartier. 

 

Blijkbaar hebben we bij Samana Limburg een wachtdienst voor laatkomers. Hasselt wist me per telefoon te melden dat er nog iemand iets te laat opgedaagd was aan het kasteel en vroeg om de extra deelneemster alsnog op te vangen. Ze kwam zelfs van buiten de provincie, namelijk uit de Antwerpse Kempen, en dus waren wij Limburgers akkoord om onze twee reputaties niet te schaden, ’t is te zeggen, dat we vriendelijke mensen zijn en dat we nog altijd iets trager kunnen gaan als het ons uitkomt. Het tempo van het peloton ging van drie naar twee kilometer per uur tot we met z’n éénentwintigen waren. 

Aan de Kruiskapel aan het einde van de Truierstraat hielden we een korte pauze. Valère kreeg even de tijd om een foto te nemen van het kapelletje en ’s avonds tijdens het weerbericht van Jacotte stond zijn kiekje met zijn naam en de locatie warempel in prime time te blinken op het scherm van TV1.

 

Is het je opgevallen dat ik nog geen woord gezegd heb over de bloesems? Sinds het weekend waren die er wel, maar nog niet in volle bloei en vermits bloesems best tot hun recht komen bij zonneschijn, waren ze in Hoepertingen dit keer slechts bijzaak. Het weer zelf bleef immers de hoofdrol spelen. Toen we de rode vod van de laatste kilometer voorbij waren overviel ons wat was voorspeld: een heuse vlaag van korrelhagel en hevige windstoten. Paraplu’s gingen simultaan open en ééntje sloeg om in de verkeerde richting. Eer die weer zijn correcte vorm had, was de bui al gaan liggen. Zo gaat dat als je in april gaat wandelen.

 

Tweehonderd meter verder, waar de kerktoren van Hoepertingen in zicht kwam, scheen de zon opnieuw en lonkte onze self-made bloesembar in het kasteelpark. Bier, wijn, fris, plat of bruis, alles aan 1 €: De goedkoopste pop-up-bar van Vlaanderen. 

 

Eén ding van de weersvoorspelling was niet uitgekomen tijdens de wandeling: bliksem en donder. Die kwam er in extremis nog ’s avonds bij het schrijven van deze ‘Hoe was’t in Hoepertingen’  

`We zullen het best omschrijven als een memorabele dag. En nu mag de lente beginnen. 

Bloesemtocht in Hoepertingen

Waar denk je aan als je het woord ‘bloesemtocht’ hoort? In Limburg is dat bijna synomiem aan Haspengouw, meer bepaald Sint-Truiden of Borgloon, zeker in de maand april. Honderden kilometers kan je in die twee gemeenten afleggen tussen de bloeiende boomgaarden en precies middenin ligt … Hoepertingen, een deelgemeente van Borgloon. Maar was dat ook al niet wat je vorig jaar vertelde van Rijkel? Dat klopt inderdaad! De wandeling van dit jaar schuurt eventjes langs de noordrand van de gemeente Rijkel. Je zal een paar keer het bord ‘Rijkel’ zien opduiken tussen de fruitbomen. 

Met de bloesemtochten is er altijd een beetje geluk gemoeid. Naar gelang het weer kunnen die bloesems vroeg of eerder laat komen; soms kunnen ze weken duren en soms na de eerste stormwind alweer weg zijn. Afwachten wat het geeft!

 

Nu moet je even opletten! De organisatie heeft wat voeten in de aarde gehad. Vorige week vernam ik dat het kleine cafeetje dat voorzien was na de wandeling, niet open zal zijn en dus moest er ingegrepen worden. Wat eerst pech leek, heeft echter ook een goeie kant. Ik ben op zoek gegaan naar een oplossing en ben gaan praten met de nieuwe kasteelheer van het Kasteel van Hoepertingen. Het wordt momenteel gerenoveerd.

 

Het gebouw heette voordien Mariagaarde en is nog steeds zo aangegeven met de oudere richtingwijzers in het dorp. Zelfs de naam van de straat heb ik onthouden: de Kasteelstraat! 

De vriendelijke man is ook al eigenaar van het fantastische Chateau de La Motte in Helshoven. Dat belooft. Hij heeft nog geen tapvergunning voor Hoepertingen, maar we mogen wel – GRATIS – parkeren binnen de kasteelmuren en de overdekking van het  parkhuis gebruiken met onze eigen drank, als we maar geen afval achterlaten. Met de speciale toestemming van de eigenaar mogen we letterlijk binnenrijden langs de grote poort. Dat is nu dus de aangepaste vertrekplaats van onze wandeling. 

Na een korte aanloop van 350 m te midden van de huizen van de Kasteelstraat verdwijnen we tussen de bloesems voor 5 km op verkavelingswegen en fietspaden die enkel gebruikt mogen worden door plaatselijk verkeer, met andere woorden door tractoren en aanverwante landbouwvoertuigen. Je mag je bij mooi weer wel enkele keren verwachten aan een pelotonnetje fietsers die hier zijn met dezelfde bedoelingen als wij: genieten van de ontluikende natuur en rustige wegen opzoeken (waardoor het iets minder rustig wordt).

                fietspad                                                                    zicht op Zepperen
 

Voor ons wacht nog een holle weg of ten minste het fietspad ernaast en een gezapige klim op de Honsberg, integrale onderdelen van het Vlaamse fietsnetwerk. Als je blijft babbelen met je medewandelaars ga je niet eens merken dat het een beetje bergop was; alleen het uitzicht over Sint-Truiden met op het voorplan de kerk van Zepperen en aan de horizon de basiliek van Kortenbos laat je vermoeden dat we enkele hoogtemeters erop zitten hebben. Het moet dan wel helder weer zijn natuurlijk.

 

Voor je het goed doorhebt, zijn we terug in de Kasteelstraat in het dorp zelf. En dan is er zelfs iets te drinken voor wie wil. We organiseren als het ware onze eigen bloesembar in een uitzonderlijke omgeving. Een VRIJWILLIGE bijdrage van 1 € per drankje is welkom. De keuze aan drank is zeer beperkt en bestaat uit pils, cola light, cola, limo, mineraalwater, chocodrank, appelsiensap, rosé en rode wijn. Een minpuntje misschien voor sommigen: Er is geen koffie en het gelimiteerd aantal glazen is voorbehouden voor wijn en appelsiensap. 

Als je al sinds je eerste levensjaar niet meer aan de fles drinkt, breng een eigen glas mee. Het is ook zeer goed mogelijk dat de voorraad van een bepaald drankje voortijdig opgeraakt. Dat hangt af van de opkomst en die ziet er angstaanjagend veelbelovend uit. 

Daarom ga ik voor één keer niet vragen om je alsnog voor deze wandeling in te schrijven als dat nog niet gebeurd is. Voor al de volgende keren krijg je nog uitvoerig de kans. 

Iedereen krijgt ter plaatse de SamanaWIL-‘getrouwheidskaart’ aangeboden, afgestempeld op 12 april en zo GRATIS als de wandeling zelf. 

We zullen heel braaf in het parkhuis vragen of we het toilet mogen gebruiken. Dat kan letterlijk én figuurlijk spannend worden. Misschien kunnen eventuele kandidaten de gunsten van de tuinier afkopen met een bijdrage van 1 € in het schoteltje. 

 

Vertel het verder, verspreid de boodschap, deel dit bericht en geef ons een duimpje omhoog op Facebook, lees vooral regelmatig de blog, doe aan carpooling, zoek al eens op hoe je in Hoepertingen geraakt volgende woensdag: De parking is binnen de tuinmuren van het Kasteel Mariagaarde, in de Kasteelstraat.

 

Van harte welkom en tot woensdag!

Aangename kennismaking! Hoe heet jij?

Soms hebben we zo van die ideeën waarover discussie bestaat. De zoektocht naar naambekendheid en promotie voor onze wandelingen is er zo één. Moeten we nog méér werven of hebben we al volk genoeg? En hoe doe je dat dan? 

De SamanaWIL-flyer, de Facebookposts en de blog kenden we al. Maar daarmee weten we nog helemaal niet wie eigenlijk onze lezers en wandelaars zijn. 

Recentelijk hebben we ons gebogen over een manier om preciezer te weten te komen wie er effectief meewandelt met SamanaWIL en waarom. Het inschrijvingsformulier van Google Forms en de enquête tijdens de wandeling zijn hier een resultaat van. En nu hebben we weer iets nieuws: een “getrouwheidskaart”.

De getrouwheidskaart is een soort klantenkaart. Ze moet zorgen voor klantenbinding. 

Zo werkten vroeger de zegeltjes bij aankoop van een bepaald product in een bepaalde winkel; zo werkten ook de reeksen foto’s van voetballers, zangers, filmsterren of automerken die bij een bepaald product aangeboden werd en die verzameld en geruild konden worden tot je reeks volledig was. 

    Stempelblad Camino de Compostela                                                Valois-zegeltjes

Als je in de bergen gaat wandelen, kan je in ieder berghut je stempel ophalen om nadien fier aan het thuisfront te tonen dat je er geweest bent. En als je de Sint-Jacobsweg alias de Camino de Santiago de Compostela doorloopt, dan verzamel je eveneens stempels onderweg om te bewijzen dat je de nodig afstand hebt afgelegd. 

Je hoeft echter niet eens ver van huis te gaan om voorbeelden van klantenwerving te vinden. In mijn favoriete kebab-zaak krijg ik één exemplaar gratis als ik tien stempels verzamel op mijn klantenkaart. Heel zeker ken jij zelf ook zo een aantal gelijkaardige acties. 

 

Dat willen we bij SamanaWIL in Hoepertingen introduceren. Je krijgt er op 12 april een getrouwheidskaart aangeboden en wij slaan een stempel in het vakje Bloesems Hoepertingen. Wij weten wel al wie er vorige keer in Paal bij was. Zij krijgen die dag of eventueel bij een latere gelegenheid twee stempels in één keer. En zo hopen we dat dat een aansporing is om zoveel mogelijk stempels te verzamelen.

 

In één adem wil ik je erop wijzen dat we ook een logo hebben, namelijk de contouren van de provincie Limburg met daarin de naam SamanaWIL. 

 

We hebben trouwens alweer een volgend idee. Wie op het einde van het jaar minstens vier wandelingen kan aantonen met zijn of haar kaart, komt in aanmerking voor een loting waar misschien wel een prijsje aan vast kan zitten. Maar dat is nog steeds in de voorwaardelijke wijs. Het zal immers afhangen van de evolutie van ons budget dat niet gespijsd wordt door deelnamegeld, reclamesponsoring of crowdfunding.

 

Maar wat er na afloop van de tien wandelingen volgt, is eigenlijk bijzaak. Als ik jou was, zou ik bij mijn vrienden liefst uitpakken met een volgestempelde kaart van SamanaWIL, … of misschien toch maar die van de Camino?