Gewoon voor de lol?

Soms hebben we bij SamanaWIL zo van die ideeën of noem het fantasieën waarvan we niet weten wat ze moeten voorstellen.

Toen we in het begin van het jaar nadachten hoe we aan ‘klantenbinding’ konden doen en Samana bovendien kwam opdagen met het aanbod Santiago de Compostella, waar je met stempels en een diploma een beloning en een leuke herinnering bezorgt aan de deelnemers, toen wisten we dat het best ook in die richting kon gaan. 

We besloten een’ risico-investering’ te doen - met geld dat nog niet voorhanden was! -, in een stempelkussen en een stempel met het SamanaWIL-logo erop. Een stempelkaart werd al vanaf wandeling twee aangeboden aan de aanwezige deelnemers. 

Omdat het woord ‘stempelkaart’ misschien voor sommigen nog slechte herinneringen opriep, zijn we het al snel een ‘getrouwheidskaart’ gaan noemen. 

 

Meer dan eens werd de vraag gesteld: “Waar moet dat voor dienen? Gaan we nu deelnamegeld moeten betalen?” En we konden toen niets beters verzinnen dan ‘klantenbinding’,’gewoon voor de lol’,‘een leuke herinnering’ en ‘het blijft gratis’;  met de mysterieuze opmerking erbij: “Je weet maar nooit waar het goed voor is.”

 

En nu het einde van het jaar nadert, hebben we ons ‘virtueel’ zakgeld nageteld en besloten om ook dat op te maken. 

Een soort “diploma 2023” van SamanaWIL is niet door de selectie geraakt. Daarvoor hadden we trouwens de namen van alle deelnemers moeten kennen en dat is niet zo eenvoudig gebleken. Het is dus een wit one-size-fits-all-petje geworden met het logo van SamanaWIL in zwarte letters erop. Voor wie het nog niet opgemerkt heeft, de contouren van het logo zijn die van de provincie Limburg. 

 

Wie krijgt er een petje?

Iedereen die aan de Achelse Kluis, Kluizerdijk, op 15 november om 14u00 opdaagt met minstens drie stempels op zijn of haar kaart, krijgt een petje gratis. We zullen moeten streng zijn: geen kaart (met drie stempels) bij, geen petje! En dat gaan we herhalen in de daaropvolgende wandelingen voor wie er dan nog geen heeft en zolang de beperkte pettenvoorraad strekt.

Dat geheim is nu dus opgeklaard. Nog twee wandelingen voor de winterpauze!

De flyer met het programma voor 2024 zal ook ter beschikking zijn in Achel en in Bokrijk.

Op zondag 12 november krijg je in deze blog iets meer info over de wandeling aan de Achelse Kluis. 

Vanaf vandaag beginnen we te brainstormen over wat we ons in 2024 als waarderingsobject kunnen permitteren. 

Je meent het! In Santiago de Compostella nog wel!

De Camino in Leboreiro

Inderdaad! Je leest het goed. Deze blogpost gaat over de Camino de Santiago de Compostela.

Valère stond er in Gerhagen op 11 oktober alleen voor en vond daardoor geen tijd om een interview met een deelnemer af te nemen. Toch valt er nog het een en het ander te vertellen over een andere fameuze Samana-wandeling die in oktober doorging. Adriën en Michel waren immers 12 dagen onderweg tussen Sarria en Santiago de Compostela in Galicië met een gemotiveerde groep Vlamingen. 

 

De Camino in Castromaior

Laat me beginnen met te zeggen dat iedereen die het zich kan permitteren, het zeker eens moet proberen. De deelnemers aan het voorbije avontuur zijn in ieder geval overtuigd.

Met zestien waren ze, waarvan de helft Limburgers. De groep bestond uit elf vakantiegangers (alias pelgrims) en vijf Samana-begeleiders waaronder één verpleger, negen vrouwen, zeven mannen. 

                     Stijn en Rita in Portomarin                         De Camino in Sarria

Nu moet ik wel toegeven dat we uitzonderlijk veel geluk gehad hebben met het weer. 

Wie naar de Camino de Santiago vertrekt, is meestal overladen met truien, regenjassen, regenschermen, poncho’s, oorverwarmers, dikke sokken, handschoenen, want de streek heeft een zekere reputatie op dat gebied, zeker in het najaar of de winter.  Het ligt in het Noordwesten van Spanje. Dat betekent dat het volop in het front ligt van regenwolken die ongestoord van over de Atlantische oceaan aangewaaid komen en dan niet over het Iberisch hoogplateau geraken. Met ander woorden, het kan er dagen aan een stuk regenen. 

De Camino in Palas de Rei

Oktober 2023 is echter helemaal het omgekeerde geweest: ’s Morgens weliswaar een beetje fris, maar in de namiddag bijna alle dagen boven de dertig graden en blauwe lucht. Fantastisch weer, ga je denken, maar ‘trop is te veel’ zeggen ze in Brussel. Mensen met toch enigszins een gezondheidsprobleem moeten een beetje oppassen bij die temperaturen. Het resultaat was dat bijna iedereen vroeg wou vertrekken, soms zelfs nog voor zonsopgang, om zo veel mogelijk kort na de middag al op de bestemming van de dag te zijn.  De dagelijkse wandelafstand voor de Samana-deelnemers varieerde tussen de 10 en de 15 kilometer en het terrein kan je vergelijken met de Vlaamse Ardennen.

 

De Camino in Catasol

De ‘Camino’ is niet één enkel traject. Er zijn vele ‘Camino’s, maar de Camino Frances is de meest voor de hand liggende. Als je iets voorbij Sarria aan de laatste honderd kilometer begint, weet je eerst niet wat je ziet: Individuele wandelaars met zware rugzakken, duo’s, trio’s of trosjes mensen met vlaggen van over de hele wereld, jong en oud met wandelstokken en daaraan de Sint-Jacobsschelp, ze lopen allemaal in dezelfde richting en je hoort er alle talen. 

Zonsopgang en geen wolkje in de lucht

Van bij zonsopgang en zo de hele voormiddag is er nauwelijks honderd meter op het traject te bespeuren zonder wandelaars. Ze volgen de pijlen en kilometerpalen die naar Santiago leiden. En hetzelfde kan je zeggen van drommen fietsers die op weg zijn naar Santiago. Drankstalletjes, rustplaatsen, zitbanken, souvenirwinkeltjes, terrasjes, … zijn er in overvloed. 

    

Die Sint-Jacobsschelp is het symbool van de Camino en is overal te koop. Die heet trouwens de Vieira en daagt overal op langs het parkoers. Wandelaars die honderd kilometer te voet afleggen en onderweg genoeg stempels in hun stempelboekje verzamelen, kunnen bij aankomst een ‘Compostella’ krijgen. Nu weet je meteen waar SamanaWIL zijn idee voor de getrouwheidskaart vandaan heeft. De Compostella is het diploma dat je krijgt als je het gehaald hebt. Fietsers moeten wel 200 kilometer kunnen bewijzen. Zij rijden noodgedwongen soms langs andere wegen dan de wandelaars, maar ook die zijn goed aangegeven.

De 'Compostella'

Samana had ons een rolstoel meegegeven voor het geval er iemand bij één of meerdere dagtochten de finish niet zou halen. Dat is niet nodig gebleken tot ieders voldoening. De rolstoel heeft bij momenten dienstgedaan als bagagetransportmiddel, wanneer ons busje niet dicht genoeg bij het hotel kon geraken. 

Bagagetransport

Was alles dan perfect gelopen? Toch niet. Een paar keer zijn wij begeleiders in actie moeten komen buiten de dagdagelijkse taken. Naast enkele organisatorische probleempjes kregen we bij aankomst in Santiago luchthaven te maken met een verloren reiskoffer die gelukkig de dag nadien terecht was, twee op voorhand gepland bezoekjes aan een fysiotherapeut; één keer naar een optieker voor een kapotte bril, één keer voor radiografie naar het ziekenhuis van Santiago na een ongelukkige val. 

 

Monte de Gozo, eerste zicht op Santiago de Compostella

Over de Camino zelf, over de hotels, over de deelnemers, over Santiago de Compostela en het hele avontuur zou ik nog pagina’s kunnen vullen, maar ik ga het hiermee laten. Als je wil weten hoe dat geweest is, kom dan eens meewandelen met SamanaWIL in de volgende maanden of volgend jaar. Heel zeker gaat de Camino nog méérmaals ter sprake komen. 

En als je overweegt om deel te nemen aan de editie 2024, dan kan je in Achel op 15 november je voorbereiding aanvatten. 

Kilometer 0, de kathedraal van Santiago de Compostella

Hoe was't in Gerhagen?

Op woensdag 11 oktober stond wandelorganisator Valère er alleen voor om in Gerhagen de wandeling van SamanaWIL te begeleiden. De twee anderen, Adriën en ikzelf, hadden ook hun besognes, met name de Camino de Santiago 2023 van Samana vzw in goede banen te leiden. Ik heb me dan ook de vrijheid gepermitteerd om in deze blog een strookje reclame bij te voegen voor dit uitzonderlijke project. 

 Maar eerst dus wat Valère ons wist te vertellen over Gerhagen, gekruid met enkele persoonlijke interpretaties. 

De start was aan Brasserie en Fietscafé De Bosrand, wat volledig paste in ons vast stramien, gratis parking dichtbij en een drankje bij een gezellige babbel na afloop.

Er was ook dit keer enige bezorgdheid over de opkomst, omdat de aanmeldingen de voorbije weken slechts mondjesmaat binnenkwamen. Gelukkig was er de Samana-afdeling van Tessenderlo die meteen een klein peloton afvaardigde, zodat we vlot aan 24 deelnemers kwamen. Eigenlijk nogal veel voor één enkele begeleider. 

Stipt om 14u00 gingen we van start.

Jullie weten ondertussen ook al wel dat er niet gewacht wordt op laatkomers. Als we op het afgesproken uur minimum 15 man samen hebben, vertrekken we meteen. Denk eraan als je in november naar Hamont-Achel komt en in december naar Bokrijk. 

 

In Gerhagen hebben we een nieuw record genoteerd: 6 rolstoelen. Er waren gelukkig voldoende kandidaten om te duwen. In ieder geval van harte bedankt aan iedereen die hieraan geholpen heeft. 

Het begin van de wandeling liep langs het Bosmuseum, de uitkijktoren en enkele eetgelegenheden. Wie erbij was, kan hieronder zijn of haar lachende snoet op de groepsfoto vóor het museum terugvinden. 

De grote fietslaan recht door het bos, die naar Averbode leidt, bracht de wandelaars tot aan de visvijver. Het weer was nog steeds geschikt voor sommigen om in T-shirt of polo te wandelen, anderen hadden genoeg aan een pulletje. 

 

Aan de visvijver kon een rustpauze op het terras er wel van af. Er stond warme soep op de menukaart en dat heeft de halte enigszins verlengd. 

De tweede helft van de wandeling zag er helemaal anders uit. Na het bos ging het verder door weiden en akkers. Op de kiezelweg moest er wel iets harder geduwd worden aan de rolstoelen. Daarbij hebben we gemerkt dat dat de samenhorigheid en de solidariteit onder de deelnemers serieus verhoogt. 

In De Bosrand konden we nakaarten over de wandeling die we achter de rug hadden en de wandelingen die nog komen. De harde kern van SamanaWIL nam gewillig zijn tijd voor het terrasje en het werd buitengewoon gezellig: zo gezellig dat sommigen voorstelden om een reisje te organiseren met de wandelgroep. 

Zoals aangekondigd, was de SamanaWIL-flyer voor 2024 voor het eerst voor iedereen ter beschikking. 

Afdeling Samana Tessenderlo moest vroeger afscheid nemen.  Ze hadden nog een andere afspraak op hun programma: pannenkoekennamiddag!

 

Op dat voorstel voor een reisje wil ik graag inpikken met het recente exploot van Adriën en mezelf in Santiago de Compostella: een onvergetelijke ervaring. Op de religieuze en spirituele aspecten na heeft het doelpubliek dezelfde mentaliteit, dezelfde belangen, dezelfde motivatie als SamanaWIL. Dus waarom niet? Waarschijnlijk ging het in Gerhagen niet meteen over zo een groot meerdaags project, maar je weet maar nooit waar het toe leidt. In deze blog zal ik binnenkort een apart artikel wijden aan Santiago. Adrien en ik hebben op de Camino reclame gemaakt voor SamanaWIL en nu doe ik hier hetzelfde voor de Camino. Volgend jaar is de Camino een paar weken eerder gepland. Hou de blog in het oog, hou de Samana-reisbrochure van 2024 in het oog. 

 

Maar eerst komt nog november en de Achelse Kluis, nog méér werk voor Valère. De wandeling gaat door op woensdag 15 november. De voorafgaande blog met uitleg over de wandeling mag je verwachten op zondag 12 november. 

En om af te sluiten nog iets. Jullie hebben in Achel hopelijk allemaal je getrouwheidskaart mee. Dan heb je nog iets te goed, ten minste als je daar opdaagt.  Je leest er binnenkort iets meer over in deze blog. 

Welkom in Gerhagen Tessenderlo, 11 oktober 2023 , 14u00

In oktober is West-Limburg weer aan de beurt voor de wandeling van SamanaWIL en dit keer is het wel degelijk het meest westelijke dat we kunnen gaan in de provincie. Ik weet niet of jullie het ook zo zien als je de kaart bekijkt, maar volgens mij heeft Limburg een “neus” en die heet Tessenderlo. En het tipje van die neus is het natuurreservaat Gerhagen. Daar zijn we paraat op 11 oktober om 14u00. Dit is voornamelijk bosgebied en midden erin staat een bosmuseum en een speeltuin. Wij zijn er echter om te wandelen en daarom is de parking van Brasserie Bosrand een goeie vertrekplaats. Het adres is Zavelberg 12A in Tessenderlo.

Brasserie De Bosrand

Bereikbaarheid: de eenvoudigste weg is via de E313 afslag Geel-Oost (afslag 24). We gaan er links en komen zo op de N174. Deze volgen we en in Gerhagen rijden we aan het Gulf-tankstation rechts de Jagersweg in (handwijzer “Visvijver”) en op het einde gaan we rechts (De Bosrand is aangegeven).

We duimen voor goed weer: het is een natuurwandeling en ditmaal gaan we niet voor de max. 6 km, maar beperken de afstand tot ongeveer 4.9 km: het moet niet altijd topsport zijn….

We moeten het doen zonder Michel en Adriën, want die wandelen dan met Samana naar Santiago de Compostella (verschil moet er zijn…)

Vanaf de parking gaan we naar rechts en een 100-tal meter verder laten we het rolstoelpad letterlijk links liggen en we nemen de bocht naar rechts.

Op het einde komen we dan bij de hoofdtoegang van natuurgebied Gerhagen. 

Daar zijn natuurlijk eet- en drankgelegenheden, maar ook een uitkijktoren, speeltuin en een natuurmuseum.   

Voorbij deze toegang nemen we de scherpe bocht naar links en wandelen voorbij de parking.

We zijn nu op de hoofdlaan van natuurgebied Gerhagen en kunnen genieten van de bosrijke omgeving.

Na een eindje stappen komen we voorbij de visvijver en het loont de moeite om er even te verpozen: de uitbater vindt het helemaal niet erg dat we op zijn terras even verpozen (en/of iets drinken).   

Na de visvijver slaan we links de Jagersweg in en we komen in een gans andere omgeving: we wandelen door een uitgebreid weide- en akkerlandschap.

We nemen de bocht en na een paar honderd meter slaan we rechts af.

We blijven in de weiden en volgen de gedeeltelijk, niet verharde, rolstoelvriendelijke weg.

Na ongeveer 4.9 km beëindigen we onze wandeling bij “Brasserie De Bosrand” .

Daar hebben we de tijd om gezellig bij te praten.

Alle verdere posts op Facebook tot en met 13 oktober (behalve het weerbericht) zullen vooraf geprogrammeerd zijn.

Nog een extra reden nodig om aanwezig te zijn?  In Gerhagen krijg je als één van de eersten een exemplaar van de flyer 2024 met het volledige aanbod van wandelingen van maart tot december 2024. 

Neem dus je agenda bij de hand en noteer: 11 oktober, 14u00, Gerhagen, Brasserie Bosrand. 

En geef ons een seintje vooraf dat je er zal zijn: samanawil2022@gmail.com

Breng zeker je getrouwheidskaart mee! Je weet nooit waar dat goed voor is. Of misschien binnenkort toch! Daar verneem je meer over als de “pelgrims” terug zijn van Santiago.