15 oktober 2023

Hoe was't in Gerhagen?


Op woensdag 11 oktober stond wandelorganisator Valère er alleen voor om in Gerhagen de wandeling van SamanaWIL te begeleiden. De twee anderen, Adriën en ikzelf, hadden ook hun besognes, met name de Camino de Santiago 2023 van Samana vzw in goede banen te leiden. Ik heb me dan ook de vrijheid gepermitteerd om in deze blog een strookje reclame bij te voegen voor dit uitzonderlijke project.
 


 
Maar eerst dus wat Valère ons wist te vertellen over Gerhagen, gekruid met enkele persoonlijke interpretaties. 

De start was aan Brasserie en Fietscafé De Bosrand, wat volledig paste in ons vast stramien, gratis parking dichtbij en een drankje bij een gezellige babbel na afloop.


Er was ook dit keer enige bezorgdheid over de opkomst, omdat de aanmeldingen de voorbije weken slechts mondjesmaat binnenkwamen. Gelukkig was er de Samana-afdeling van Tessenderlo die meteen een klein peloton afvaardigde, zodat we vlot aan 24 deelnemers kwamen. Eigenlijk nogal veel voor één enkele begeleider. 

Stipt om 14u00 gingen we van start.

Jullie weten ondertussen ook al wel dat er niet gewacht wordt op laatkomers. Als we op het afgesproken uur minimum 15 man samen hebben, vertrekken we meteen. Denk eraan als je in november naar Hamont-Achel komt en in december naar Bokrijk

 

In Gerhagen hebben we een nieuw record genoteerd: 6 rolstoelen. Er waren gelukkig voldoende kandidaten om te duwen. In ieder geval van harte bedankt aan iedereen die hieraan geholpen heeft. 

Het begin van de wandeling liep langs het Bosmuseum, de uitkijktoren en enkele eetgelegenheden. Wie erbij was, kan hieronder zijn of haar lachende snoet op de groepsfoto vóor het museum terugvinden. 



De grote fietslaan recht door het bos, die naar Averbode leidt, bracht de wandelaars tot aan de visvijver. Het weer was nog steeds geschikt voor sommigen om in T-shirt of polo te wandelen, anderen hadden genoeg aan een pulletje. 

 


Aan de visvijver kon een rustpauze op het terras er wel van af. Er stond warme soep op de menukaart en dat heeft de halte enigszins verlengd. 


De tweede helft van de wandeling zag er helemaal anders uit. Na het bos ging het verder door weiden en akkers. Op de kiezelweg moest er wel iets harder geduwd worden aan de rolstoelen. Daarbij hebben we gemerkt dat dat de samenhorigheid en de solidariteit onder de deelnemers serieus verhoogt. 



In
De Bosrand konden we nakaarten over de wandeling die we achter de rug hadden en de wandelingen die nog komen. De harde kern van SamanaWIL nam gewillig zijn tijd voor het terrasje en het werd buitengewoon gezellig: zo gezellig dat sommigen voorstelden om een reisje te organiseren met de wandelgroep. 


Zoals aangekondigd, was de SamanaWIL-flyer voor 2024 voor het eerst voor iedereen ter beschikking. 

Afdeling Samana Tessenderlo moest vroeger afscheid nemen.  Ze hadden nog een andere afspraak op hun programma: pannenkoekennamiddag!

 


Op dat voorstel voor een reisje wil ik graag inpikken met het recente exploot van Adriën en mezelf in Santiago de Compostella: een onvergetelijke ervaring. Op de religieuze en spirituele aspecten na heeft het doelpubliek dezelfde mentaliteit, dezelfde belangen, dezelfde motivatie als SamanaWIL. Dus waarom niet? Waarschijnlijk ging het in Gerhagen niet meteen over zo een groot meerdaags project, maar je weet maar nooit waar het toe leidt. In deze blog zal ik binnenkort een apart artikel wijden aan Santiago. Adrien en ik hebben op de Camino reclame gemaakt voor SamanaWIL en nu doe ik hier hetzelfde voor de Camino. Volgend jaar is de Camino een paar weken eerder gepland. Hou de blog in het oog, hou de Samana-reisbrochure van 2024 in het oog. 


 

Maar eerst komt nog november en de Achelse Kluis, nog méér werk voor Valère. De wandeling gaat door op woensdag 15 november. De voorafgaande blog met uitleg over de wandeling mag je verwachten op zondag 12 november


En om af te sluiten nog iets. Jullie hebben in Achel hopelijk allemaal je getrouwheidskaart mee. Dan heb je nog iets te goed, ten minste als je daar opdaagt.  Je leest er binnenkort iets meer over in deze blog. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Hoe was 't in Koersel?

Je moet soms een beetje geluk hebben. Alleen maar je best doen is niet altijd genoeg. Vraag dat maar aan Romelu Lukaku .   Wel, vorige woens...