Hoe was 't in Bokrijk vorige woensdag?

De mailbox had de dagen voordien al een eerste indicatie gegeven. De ene was wat ziekjes, nog eentje had geen vervoer, een andere dacht dat het te hard zou regenen, nog een andere moest bij de kleinkinderen blijven die examens hadden en enkelen zaten met Samana in Ter Duinen in Nieuwpoort. Kortom veel afmeldingen en geen aanmeldingen voor onze decemberwandeling. Het was dus afwachten wie er zou opdagen en dat verliep een beetje bizar. 

Druppelsgewijs - voor de gelegenheid een passend woord -  stroomde er toch wel wat onbekend volk vanuit meerdere richtingen tot aan de fietsenstalling van parking 1 in Bokrijk! Allemaal uitgerust als wandelaars, maar wat bleek? Dit keer niet voor SamanaWIL. Zij waren er voor de Gezinsbond die op hetzelfde ogenblik hetzelfde idee had en ook nog eens dezelfde kant uit ging. Onze eigen opkomst was dit keer ondermaats. 

Mijn voorraad petjes bleef nagenoeg intact, want de aanwezigen had er al één; Idem dito voor de stempels op onze getrouwheidskaart. We zullen het maar langs de positieve kant bekijken: er zijn nog veel petjes over om er in maart 2024 weer in te vliegen. 

Om 14u00 gingen we traditiegetrouw van start langs het fietspad dat naar de vijvers leidde. Precies op dat ogenblik begon het licht te regenen zoals de weerman het al had voorspeld. Dat was echter van korte duur. Na een klein kwartiertje was het buitje overgewaaid en konden de regenschermen weer dicht. Even verder sloeg de Gezinsbond rechtsaf en gingen wij naar links en hadden we het hele pad voor ons alleen. 

Er was opvallend weinig volk onderweg, zelfs bij de doortocht van het water toen er een waterzonnetje begon door te komen, bleek Bokrijk zo goed als verlaten op een paar dappere fietsers na. 

Zelfs de zwanen waren tot in de verste uithoek van het meer afgedwaald.

We passeerden al keuvelend voorbij Hangar 58 en het Kasteel en van daar recht naar het Koetshuis voor een afscheidsdrink. Tradities zijn er immers om in ere gehouden te worden. 

 

Het Koetshuis is nu niet meteen een groot etablissement als het terras niet open is en het zat daardoor behoorlijk vol. Er was nauwelijks plaats. En tien minuten na ons kwam ook de Gezinsbond binnenvallen. Met een lichte vorm van zelfspot merkten we op dat we “gelukkig niet meer volk bij hadden” in het cafetaria. Het zou niet plezant meer geweest zijn. 

 

Daarmee zit 2023 er bijna op en komt 2024 eraan. Op 13 maart zijn we in Tongeren voor de start van een nieuw seizoen. Om 14u00 vertrekken we vanop de parking van CC De Velinx voorbij aan de volkstuintjes langs de Jeker naar het natuurgebied De Kevie. 

Noteer het in je agenda en vertel het verder aan wie het kan aanbelangen. Zo heb je meteen een goed voornemen voor het nieuwe jaar.

        Volkstuintjes Tongeren                                    De Kevie

De tijd voor jaaroverzichten op TV en radio is aangebroken. Volgende week zondag krijg je ook van SamanaWIL in de laatste blog van het jaar een terugblik op 2023. Laat ons weten welke wandeling je het best is bijgebleven en waarom.