SamanaWIL 2023 op de laatste benen

Nog één week en het jaar 2023 zit erop. Tien wandelingen hebben we achter de rug. Ze zijn allemaal doorgegaan en konden bijna iedere keer rekenen op een mooie opkomst van 15 tot 30 deelnemers. Dat was dus zoals we het ons in het begin van het jaar zelf toegewenst hadden.

 Op 15 maart gingen we van start aan de Paalse Plas. De rondwandeling die het jaar voordien niet had kunnen doorgaan omdat de wandelweg ingestort was én het cafetaria dicht was(!), kon nu in perfecte omstandigheden afgelegd worden. Meteen een topper van bij het begin. 

                   

April is traditioneel de maand van de bloesems in Haspengouw. Maar april doet wat het wil en dat was dit jaar niet anders. We kregen zon, wind, regen, wolken, … en weinig bloesems. Het was nog een weekje of twee te vroeg daarvoor.

 

Op 17 mei stond de Abeekvallei op het programma. In laatste instantie werd de startplaats verlegd naar Centerparcs Erperheide. En achteraf gezien, dat was geen slechte keuze. De Hoogmolen en ‘Pieter Breughel ‘zorgden voor speciale interessepunten onderweg.

In juni begon de zomer en dat hebben we geweten. De wandeling in Herk en Schulen doorheen het stroomgebied van de Demer verliep onder een staalblauwe hemel en een loden zon. Gelukkig waren er méér bosrijke stukken dan open stroken. De pauzes onderweg dienden dit keer niet om iets speciaals te bewonderen. Ze waren er om even te bekomen van de warmte. 

Op 12 juli waren we aan het Molenvijverpark in Genk, de enige wandeling die niet echt nieuw was. We waren er immers in december 2022 al geweest voor De Warmste Week.

Augustus was voorbehouden voor het Kattenbos in Lommel. Het zal niet verbazen dat de Duitse begraafplaats van WOII de meeste indruk maakte. Hier hebben we de langste pauze gehouden van alle wandelingen.

 

Op 13 september waren we weer in het centrum van de provincie, namelijk aan de Universitaire Campus van Diepenbeek. Dat was uiteindelijk alleen maar de start en aankomstplaats. De wandeling zelf verliep door het open en gedeeltelijk beschermd stroomgebied van de Demer.

Op 11 oktober zat SamanaWIL in de ‘neus’ van Limburg: Gerhagen in Tessenderlo, Een prachtig bos met talrijke aantrekkingspolen: Een bosmuseum, meerdere drankgelegenheden, een speeltuin, een visvijver, en een direct fietspad naar Averbode.

 

In november was de Achelse Kluis aan de beurt. De wandeling leidde ons door schitterende bossen en heide, voor een stukje zelfs over Nederlands grondgebied. Opvallend kenmerk van deze wandeling was de snelle afwisseling van weersomstandigheden: zon, regen, opnieuw zon, opnieuw regen,… met als gevolg de mooiste dubbele  regenboog van dit jaar.

 

Het seizoen werd afgesloten in het Mekka van het Limburgse toerisme: Bokrijk! Iedere volwaardige Limburger is daar ooit geweest. Misschien dat er precies daarom minder volk opdaagde op 13 december. De aanwezigen wandelden helemaal rond het domein en door het water. 

 

In maart 2024 beginnen we er opnieuw aan: Het startschot wordt gegeven op de parking van CC De Velinx naast Sportpark De Motten in Tongeren en we duiken meteen het natuurgebied De Kevie in. Noteer het alvast in je agenda: Woensdag 13 maart 2024 om 14u00.

 

Nog een prettig eindejaar en een succesvol nieuw jaar vol met goede voornemens.

Hoe was 't in Bokrijk vorige woensdag?

De mailbox had de dagen voordien al een eerste indicatie gegeven. De ene was wat ziekjes, nog eentje had geen vervoer, een andere dacht dat het te hard zou regenen, nog een andere moest bij de kleinkinderen blijven die examens hadden en enkelen zaten met Samana in Ter Duinen in Nieuwpoort. Kortom veel afmeldingen en geen aanmeldingen voor onze decemberwandeling. Het was dus afwachten wie er zou opdagen en dat verliep een beetje bizar. 

Druppelsgewijs - voor de gelegenheid een passend woord -  stroomde er toch wel wat onbekend volk vanuit meerdere richtingen tot aan de fietsenstalling van parking 1 in Bokrijk! Allemaal uitgerust als wandelaars, maar wat bleek? Dit keer niet voor SamanaWIL. Zij waren er voor de Gezinsbond die op hetzelfde ogenblik hetzelfde idee had en ook nog eens dezelfde kant uit ging. Onze eigen opkomst was dit keer ondermaats. 

Mijn voorraad petjes bleef nagenoeg intact, want de aanwezigen had er al één; Idem dito voor de stempels op onze getrouwheidskaart. We zullen het maar langs de positieve kant bekijken: er zijn nog veel petjes over om er in maart 2024 weer in te vliegen. 

Om 14u00 gingen we traditiegetrouw van start langs het fietspad dat naar de vijvers leidde. Precies op dat ogenblik begon het licht te regenen zoals de weerman het al had voorspeld. Dat was echter van korte duur. Na een klein kwartiertje was het buitje overgewaaid en konden de regenschermen weer dicht. Even verder sloeg de Gezinsbond rechtsaf en gingen wij naar links en hadden we het hele pad voor ons alleen. 

Er was opvallend weinig volk onderweg, zelfs bij de doortocht van het water toen er een waterzonnetje begon door te komen, bleek Bokrijk zo goed als verlaten op een paar dappere fietsers na. 

Zelfs de zwanen waren tot in de verste uithoek van het meer afgedwaald.

We passeerden al keuvelend voorbij Hangar 58 en het Kasteel en van daar recht naar het Koetshuis voor een afscheidsdrink. Tradities zijn er immers om in ere gehouden te worden. 

 

Het Koetshuis is nu niet meteen een groot etablissement als het terras niet open is en het zat daardoor behoorlijk vol. Er was nauwelijks plaats. En tien minuten na ons kwam ook de Gezinsbond binnenvallen. Met een lichte vorm van zelfspot merkten we op dat we “gelukkig niet meer volk bij hadden” in het cafetaria. Het zou niet plezant meer geweest zijn. 

 

Daarmee zit 2023 er bijna op en komt 2024 eraan. Op 13 maart zijn we in Tongeren voor de start van een nieuw seizoen. Om 14u00 vertrekken we vanop de parking van CC De Velinx voorbij aan de volkstuintjes langs de Jeker naar het natuurgebied De Kevie. 

Noteer het in je agenda en vertel het verder aan wie het kan aanbelangen. Zo heb je meteen een goed voornemen voor het nieuwe jaar.

        Volkstuintjes Tongeren                                    De Kevie

De tijd voor jaaroverzichten op TV en radio is aangebroken. Volgende week zondag krijg je ook van SamanaWIL in de laatste blog van het jaar een terugblik op 2023. Laat ons weten welke wandeling je het best is bijgebleven en waarom.

De topper van het eindeseizoen: Bokrijk!

Negen wandelingen zijn er al achter de rug dit jaar. Er is er nog één te gaan en die gaat door in Bokrijk. Netjes in het midden van de provincie Limburg ligt het vermaarde domein waar Vlaanderen waardevolle oude gebouwen tentoonstelt in een openluchtmuseum. 

Hier geen kerken en kathedralen, geen abdijen of kloosters, maar wel gewone arbeidershuizen, boerderijen, herbergen, windmolens, en dergelijke, van honderden jaren oud, allemaal optimaal gerestaureerd zodat de Vlaming weet hoe het vroeger was in onze contreien. 

In de zomer worden die gebouwen ook nog eens bemand met vrijwilligers in klederdracht die de beroepen en het dagelijkse leven van lang geleden uitbeelden.  

 

  

Maar! Het is nu geen zomer en in december is het museum is gesloten. Toch heeft Bokrijk nog veel meer te bieden. Er is een kasteel, een arboretum, een grote speeltuin, heel veel bos en vooral … enkele meren. 

  

De toeristische dienst van Limburg heeft jaren geleden het lumineuze idee gehad om een fiets- en wandelpad aan te leggen doorheen één van die meren. Als je jezelf fietsparadijs wil noemen, moet je er iets voor over hebben. 

  

Nadien werd de stunt nog een paar maal herhaald met het “fietsen door de bomen” in Hechtel en “fietsen door de heide” in Maasmechelen. 

Jong en oud komt nu het hele jaar door naar Bokrijk om te wandelen of te fietsen door het water. Vlamingen uit de andere provincies, Nederlanders, Duitsers, Walen, … vooral gezinnen met kinderen zijn er dol op. Voor de Limburgers zelf is dit de meest klassieke namiddaguitstap binnen de eigen provincie. Zelfs als je er alle weken komt, blijft het verrassen. Ieder seizoen, ieder weertype ziet  het er anders uit. 

En dat ze veel volk verwachten mag duidelijk zijn als je de parkings bij het domein ziet. Duizenden voertuigen kunnen hier staan. Nu het museum dicht is, zijn die parkings gratis.

Daarom, en omdat SamanaWIL het seizoen wil afsluiten met een topper, staat deze wandeling in december gepland. 

 

Op 13 december verzamelen we aan de Parking 1 Kasteel net voor de fietsenstallingen. Dat is lekker dicht bij het Koetshuis, waar we na aankomst iets kunnen gaan drinken. 

  

Als je de hoofdingang van het domein een beetje kent, dan weet je dat daar over een honderdtal meter dikke kasseien liggen om al een beetje in de sfeer van vroeger te komen.

De rest van het wandelparkoers dat 5,4 kilometer lang is, is helemaal geasfalteerd, volledig vlak en vrij van gemotoriseerd vervoer. In de zomer krioelt het er van de fietsers en de wandelaars. In december kan je lange stukken helemaal voor jezelf hebben. Alleen aan het meer bij fietsknooppunt 91 is het altijd iets drukker. Verwacht je hoofdzakelijk aan vrije natuur: een kleurrijk bos en watervogels in het riet rond de meren. 

  

Heel veel volk heeft het openluchtmuseum al wel eens bezocht; iets minder volk heeft de fantastische wandelingen rond het domein gedaan. Hier is je kans! Zorg dat je erbij bent.

 

En als je een laatste duwtje in de rug nodig hebt om naar Bokrijk te komen op 13 december om 14u00, dan hebben we iets extra's in petto: Er is nog een aanzienlijk aantal SamanaWIL-petjes over. In Bokrijk krijgt iedere deelnemer die het volledige parkoers afgelegd heeft, een petje gratis; Zo lang de voorraad strekt uiteraard. 

En dan gaan we blijgezind het Koetshuis binnen voor een afsluitende drink. In  maart 2024 start het nieuwe seizoen.