Nu de bladeren van de bomen beginnen vallen en de dagen korter worden, dringt het tot ons door hoe snel het jaar voorbijgaat. Er blijven dit jaar nog slechts drie wandelingen van SamanaWIL in het verschiet. Op 11 oktober zijn we in Gerhagen, Tessenderlo, het uiterste westen van Limburg, op 15 november aan de Beverdijk in Hamont-Achel, het uiterste Noorden van Limburg, en om af te sluiten op 13 december wandelen we ‘door het water’ in Bokrijk. Dan zit het seizoen erop en kunnen we beginnen uitkijken naar volgend jaar.
In een vorige blog had ik al verklapt dat we van start zouden gaan op 13 maart in het natuurgebied De Kevie in Tongeren.
April is traditioneel voorbehouden voor de bloesems. Dit keer wordt het 17 april in WILderen, een deelgemeente van Sint-Truiden.
Daarna is het de hoogste tijd om terug naar het Noorden te trekken en dat wordt niet zomaar om het even wat. We wagen ons aan één van de toppers van het Limburgse toerisme, het parkoers ‘door de bomen’ in Hechtel-Eksel op 15 mei. Voor fietsers zijn die 4% hellingsgraad niet zo moeilijk, maar voor rolstoelen is dat een hele uitdaging. Toch zijn we vol vertrouwen dat dit haalbaar is en dus gaan we ervoor.
Heel beroemd onder Limburgers is het Koersels Kapelleke. Dar zijn we op 12 juni: Dat stond op de verlang- en suggestielijst van een aantal deelnemers en we zijn overstag gegaan.
Een regio die tot nu toe stiefmoederlijk behandeld is, is de Maaskant. Dat komt natuurlijk omdat de programmamakers van SamanaWIL hier iets minder bekend zijn. Op 17 juli proberen we dat goed te maken met de verkenning van het natuurgebied Kikmolen in Maasmechelen.
Geen verrassingen in augustus! We spelen op zekerheid en gaan naar de Abdij van Herkenrode in Kuringen, Hasselt, een pronkstuk onder het Limburgse culturele erfgoed.
Het merengebied van Centraal-Limburg omvat uiteraard het Schulensmeer, de Wijers in Zonhoven, de Bokrijkse vijvers en De Maten in Genk, maar ook het kleinere natuurreservaat de Dauteweyers tussen Diepenbeek en Genk kan je er nog bij rekenen. Dat is precies het middelpunt van de provincie. Als je twee diagonalen trekt over de provincie Limburg, van Montenaken tot Kessenich en van Lommel tot Kanne, dan zit je precies daar! Dat is iets voor 18 september.
Met SamanaWIL hebben we een boontje voor de verste grensgebieden van de provincie zoals Gerhagen (W), Achel (N) en Kotem (O). Op 16 oktober krijg je de vierde windstreek en die is heel speciaal. We gaan naar het meest zuidelijke punt van de provincie, geografisch gezien zelfs zuidelijker dan de Voerstreek: Montenaken, een deelgemeente van Gingelom.
Geen bomen, geen water, geen wegen, geen mensen, ‘a hell of a lot of nothing’ zouden de Australiërs hierover zeggen zoals ze ook hun eigen land beschrijven … wel moderne windmolens, de E40 op de grens tussen Vlaanderen en Wallonië en enkele tumuli van de Romeinen die hier 2000 jaar geleden zijn “blijven hangen”. Een paar honderd meter verder zuidwaarts zit je in Wallonië … of westwaarts in Vlaams-Brabant.
Geen extremen meer in november: we blijven in Midden-Limburg en wandelen in het Thor Park in Genk. Voor de autochtonen is dat nog altijd Waterschei.
En het seizoen 2024 wordt afgesloten in het Noordoosten: op 11 december zijn we in Maaseik, méér precies in het natuurgebied Aldeneik.
Zoals je kan zien, grote plannen, goede voornemens en avontuur in eigen streek. De flyer is binnenkort bij de meeste afdelingen van Samana Limburg te verkrijgen.
Maar om het je nog gemakkelijker te maken, krijg je hem ook hier al eens online te zien. Neem je agenda bij de hand en begin te noteren. Vertel het verder aan wie mogelijk geïnteresseerd kan zijn.
Wij zijn er klaar voor. Jullie ook?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten