Je meent het! In Lommel nog wel!

Nog één keer komen we terug op de wandeling in het Kattenbos in Lommel op 16 augustus.Die verliep zo goed als perfect. Het was dan ook een waar genoegen om onderweg één van de deelneemsters te interviewen op een ogenblik dat het al niet meer mis kon gaan. Onze kandidate heette Dina. Zij heeft het parkoers in rolwagen afgelegd en werd met enthousiasme geduwd door twee ervaren dames, ook al uit Noord-Limburg.  

Dina, waarom heb je gekozen voor deze wandeling en heb je voordien al eens deelgenomen ?

Het antwoord zal je niet verrassen, denk ik. We zijn van niet zo ver uit de buurt, kennen de omgeving, mijn vriendinnen waren er al eens bij en vonden dat ik deze keer mee moest. Zo ben ik hier terechtgekomen. Voor mij is het de eerste keer. Deze twee waren al eerder mee in Pelt en in Peer en ik denk ook bij De Warmste Week. 

 

Waar, wanneer en hoe heb je voor het eerst iets gehoord over SamanaWIL?

De plaatselijke afdeling van Samana in Sint-Huibrechts-Lille had vroeg in het seizoen foldertjes verdeeld onder de leden tijdens één van de vergaderingen. Dat was mijn eerste kennismaking. De rest was mond-aan-mondreclame. 

 

Hoe kan SamanaWIL mogelijke kandidaten overtuigen om deel te nemen?

Hoe dat met sociale media gebeurt, kan ik je niet vertellen. Dat is niet mijn ding. Maar ik hoor wel van de anderen wat er op til is. Af en toe kan ik al eens op één of andere GSM iets meelezen of foto’s bekijken van de voorbije wandelingen. Nieuwe kandidaten zullen toch via foldertjes en mond-aan-mondreclame geworven moeten worden, vermoed ik, net zoals het bij mij gegaan is. 

 

Nog maar eens dezelfde vraag omdat ik ze aan iedereen stel: Ken je de SamanaWIL-Facebookgroep, de -blog en/of de flyer?

Ik ken het verschil niet tussen de Facebookgroep zoals jij dat noemt, of de blog. Ik kijk dus op een schermpje bij anderen en die zeggen me enkel dat dit SamanaWIL is en niet of dat Facebook of iets anders is. De flyer heb ik natuurlijk wel gekregen én gelezen. 

 

En de wandelingen zelf: Wil je ze langer, korter of zijn ze juist goed.?

Ik laat me duwen. Als het mooi weer is, is niks me te veel. Die vraag moet je dus aan mijn duwmaatjes hier achter mij stellen. Waar ik echter niet voor te vinden ben, zijn verre verplaatsingen met de auto. Vandaar voor mij alleen Noord-Limburg. Ik denk ook niet dat je veel volk bereid gaat vinden om een halve provincie te doorkruisen om slechts 3 kilometer te doen. Minimum 4, maximum 6 km is het optimale aanbod.

 

Wil je de wandelingen méér dan éénmaal per maand, of minder of juist goed?

Vermits ik alleen maar in Noord-Limburg meedoe, is dat hier geen punt. Ik vind het wel sympathiek en goed doordacht dat het een beetje verdeeld is over de hele provincie. 

 

Heb je liefst bewoond gebied, bossen, waterlopen, heuvels, akkers, boomgaarden?

Ik ben niet geïnteresseerd om in een stad te gaan wandelen. Geef mij maar puur natuur. Bosland zoals hier is ideaal voor mij. Boomgaarden zijn misschien nog net acceptabel, maar om daarvoor naar Haspengouw te rijden is me net iets te veel gevraagd. 

Wat wel heel speciaal is aan SamanaWIL is dat de groep de hele weg samenblijft en al evengoed een praatgroep genoemd kan worden: een wandelende praatgroep of een pratende wandelgroep, je kiest zelf maar. 

 

Bedankt, Dina, om mee te wandelen en mee te praten. Je zou al eens vaker moeten meedoen. Waarom niet op woensdag 13 september om 14u00 vanaf de Universitaire Campus van Diepenbeek?

Hoe was 't in Lommel?

De weersvoorspelling voor 16 augustus was perfect: veel zon, 23°Celsius, nauwelijks wind en af en toe enkele onschuldige mooiweerwolkjes. Voor wie in Noord-Limburg woonde was er geen vuiltje aan de lucht. Wie ten zuiden van het Albertkanaal woonde, keek die morgen eerder bedrukt. Daar viel in de voormiddag een miezerregen die net iets te lang duurde. 

Gelukkig klaarde het tijdig op en konden ook zij met een gerust gemoed richting Kattenbos in Lommel, waar een petje en een zonnebril goed van pas kwamen. De aanmeldingen vooraf waren veelbelovend geweest en dus was het geduldig afwachten. En zoals al die vorige keren, daagden er nu deelnemers op die niet aangemeld waren en ontbraken anderen die wél aangemeld waren. We haalden uiteindelijk vlot 22 deelnemers, een aantal dat ook al aan de positieve zijde van ons streefdoel lag. 

Valère legt uit waar we ons aan kunnen verwachten

Nog één verrassing viel ons te beurt! Brasserie De Vijf Linden was dicht omdat ze uitzonderlijk de dag voordien voor de feestdag geopend waren en hun sluitingsdag hadden omgewisseld. Maar zoals zou blijken, heeft ieder nadeel zijn voordeel. 

    

Stipt om twee uur leidde wandelorganisator Valère het peloton langs de vlinders van het Vlinderpad om al snel in bloeiend heidegebied te belanden. Sommige Limburgers worden helemaal lyrisch als ze de purperen hei zien en dat was dit keer niet anders.

De 950 meter over zandgrond was geen enkel obstakel voor de rolwagenrijders. Misschien lag het pad er beter dan gewoonlijk bij of misschien zijn onze Kempische deelnemers dit soort terrein gewoon? Het blijf me verbazen dat het telkens zonder complimenten overbrugd wordt alsof ze daar dagelijks voorbijkomen. 

Eénmaal moesten we de hoofdweg oversteken om meteen nadien op de Duitse militaire begraafplaats te belanden. Scroll even terug naar 6 augustus om te lezen wat ik daarover schreef. 

Ter vervanging van De Vijf Linden had Valère toch wel plaats laten voorbehouden op het terras van de cafetaria bij de ingang van de begraafplaats zodat we uiteindelijk toch onze traditionele “bespreking” konden houden. 

Normaal heeft iedereen dorst na zo’n wandeling en zie ik al eens de supersterren onder de Belgische bieren Duvel en Leffe op de tafels verschijnen. Hier was dat enigszins anders. De biertjes op de menukaart heten hier ‘Oudstrijder’ of ‘Paeschendaele’ van ‘t vat. Puur toeval waarschijnlijk? 

De pauze op dit terras duurde opvallend langer dan gewoonlijk maar we zijn wel allemaal tesamen en heelhuids terug op pad kunnen gaan. 

We waren vanaf daar in een recordtempo weer aan de beginparkeerplaats en toen kon de afscheidsceremonie beginnen. “Het Is weer fijn geweest!”, “Hou je goed”, “tot de volgende keer”, “wanneer zien we je weer?”, “in Hamont-Achel breng ik mijn zus mee”, … en dan werden de troepen ontbonden. 

Even later was er weer veel plaats op de parking.  

Final Call oktober 2023

SamanaWIL is een lokaal Limburgs zijprojectje van Samana vzw met dezelfde doelstellingen en hetzelfde doelpubliek. We hebben de reisbrochure van Samana vzw opengeslagen en zijn dolenthousiast geworden van het aanbod. Iedere regio en Nationaal organiseren om de beurt een aantal vakanties. Per maand stellen we enkele nakende bestemmingen in de kijker met in de eerste plaats de groepsreizen georganiseerd door Samana afdeling Limburg.  Maar er is véél meer. Als je het volledige aanbod wil kennen, klik dan op deze link: https://mijn.samana.be/#/travels  En als je alsnog wil meegaan, dan is dit de ‘final call’. 

 

In oktober voelen we af en toe al een beetje de winter naderen. Er zijn vanaf nu een paar koudere of nattere dagen bij. Dan kan je twee dingen doen: binnenblijven of naar het zuiden trekken. Dat kan in oktober allebei. 

 

Misschien is hier geen publiciteit meer voor nodig. Toch doe ik het.

Als je in juli al niet met de TGV op bedevaart naar Lourdes meegereisd bent met Samana regio Limburg en Antwerpen samen, dan is er nog een tweede kans met het vliegtuig van 6 tot 10 oktober. Dit is niet zomaar een reis voor één buslading vol. Er werd gemikt op 250 deelnemers in juli en 180 in oktober en waarschijnlijk is het nu al te laat voor dit jaar.

Maar volgend jaar heb je weer een kans.

 

Wil je nog eens genieten van de laatste warme zonnestralen in Europa dan is er het Hotel Occidental Torremolinos. Hiermee zitten we helemaal aan de zuidkust van Spanje, heel dicht bij Malaga. Je kan er veel doen of helemaal niks, naar keuze: Minigolf, petanque, zwemmen, pingpong; wandelen, shoppen, een excursie naar Malaga, de geboorteplaats van Pablo Picasso. Of niks dus, zoals ik al zei! De reis gaat door van 5 tot 12 oktober. 

 

Binnenblijven kon ook, nietwaar. Dan heeft Samana Limburg het volgende voor jou in petto: het zorgverblijf Spa Nivezé. Voor actieve creatievelingen van alle niveaus zijn er een resem workshops zoals raamtekenen, kerststukjes maken, tuinornamenten upcyclen, eetbare schilderijen maken met chocolade. Dat gaat door van 8 tot 13 oktober. 

En een weekje later kan je ervoor kiezen om helemaal niks te doen. Samana Limburg noemt dat: “Zichzelf in de watten leggen”. In Spa Nivezé is dat mogelijk van 13 tot 20 okober. 

Tot zo ver Samana Limburg, maar er is natuurlijk ook nog Samana Vlaams-Brabant en die gaan zowaar naar Santiago de Compostela, waarvan de laatste honderd kilometer te voet!

 

Wel ja, je kan ook opteren om mee te gaan op pelgrimstocht naar Santiago de Compostela in Noord-Spanje. Samana Nationaal heeft de organisatie van deze voettocht afgestaan aan regio Vlaams-Brabant, maar het zijn Limburgse vrijwilligers die het ter plaatse mogen gaan waarmaken. 

Bovendien zijn er zelfs onder de geselecteerde ‘pelgrims’ slechts DRIE niet-Limburgers. We wandelen langs de Camino Frances vanaf Sarria. 

Adriën - klinkt die naam u niet bekend van SamanaWIL (?) – heeft jarenlang de Camino geleid voor Nationaal en is er nu ook weer bij als ervaringsdeskundige en mental coach. Vorig jaar kreeg hij de hulp van Jacques, die dit jaar gepromoveerd is tot hoofdverantwoordelijke. Hij heeft alvast zijn naam mee. Santiago is Sint-Jacob in het Nederlands en Saint-Jacques in het Frans. Met een dergelijke bescherming vanuit de hemel groeit ons vertrouwen op een goeie afloop.

 

En wie ook mee mag, dat ben ikzelf. Mijn engagement voor SamanaWIL hebben ze blijkbaar zelfs in Vlaams-Brabant kunnen waarderen en bovendien kan ik iets beter dan gemiddeld Spaans, hoewel dat kan tegenvallen in Galicië. Dat is namelijk het ‘verre westen’ van Spanje. In Vlaanderen hebben we taalgewijs iets gelijkaardigs voor als je begrijpt wat ik bedoel. We zien wel waar we eindigen.

 

Mocht je nog zin krijgen om mee te gaan? Bel of mail eens naar Vlaams-Brabant. Eind juli was er nog plaats voor één mannelijke en één vrouwelijke pelgrim en daarmee bedoel ik géén echtpaar en ook géén vrijwilliger. Omwille van de vliegtuigreservaties is eind augustus echt wel je laatste kans voor dit jaar. Voor ik het vergeet, we vliegen heen vanuit Zaventem op 2 oktober en zijn terug op 13 oktober. 

Dit is wat je hierover kan lezen op de website van Samana:  https://mijn.samana.be/#/travels/details/2456 . 

 

Ondertussen zal collega Valère voor SamanaWIL de wandeling in Gerhagen Tessenderlo begeleiden.  Als we je niet zien op de Camino, dan veronderstellen we dat je op 11 oktober erbij bent in Tessenderlo … om te oefenen voor de Camino van 2024 natuurlijk.  Valère zal ons op de hoogte houden. 

Buen Camino in Santiago of Tessenderlo!

Maar eerst is er nog het Kattenbos in Lommel op 16 augustus. Ook al voor Valère. Hij heeft een drukke periode in het verschiet.

 

Op reis: vlaamsbrabant@samana.be   of   limburg@samana.be

Op wandel: Samanawil2022@telenet.be

 

De volgende en laatste ‘Final call’ in 2023 verschijnt in deze blog op 3 september.

 

Het Kattenbos in Lommel

Op woensdag 16 augustus zijn we in Lommel voor de wandeling van SamanaWIL, méér bepaald in het Kattenbos. Tot vandaag dacht ik dat dat een bos was en dat is uiteraard ook correct, maar het is nog wel méér. Kattenbos is ook een gehucht van Lommel en het gedeelte van Kattenbos met bomen is een natuurreservaat, dat onderdeel is van Bosland. Daar hebben ze ook nog De Most, De Vennen, Keiheuvel, allemaal natuurgebieden die deel uitmaken of aanleunen bij Bosland. 

Iedereen weet ondertussen dat je in Bosland door de bomen kunt fietsen, maar dat ligt iets zuidelijker. Goed om weten! Op 15 mei 2024 doen wij dat met rolstoelen. Noteer het alvast in je agenda. 

 

Maar woensdag 16 augustus 2023 zijn we dus in het Kattenbos in Lommel. Het meest indrukwekkend in dit gebied is de Duitse militaire begraafplaats, de grootste van West-Europa uit WOII. 

39111 Duitse soldaten hebben hier hun laatste rustplaats. Even ter vergelijking: heel Lommel had op 1 januari van dit jaar 34826 inwoners. Een moment van bezinning is hier wel op zijn plaats. 

 

Maar nu terug naar onze wandeling, te beginnen bij het begin: We vertrekken aan brasserie “De Vijf Linden”, Zandstraat 18 in Lommel en … je raadt het al, daar komen we na 5,6 kilometer terug aan. Dat is uiteraard als de weersomstandigheden het parkoers niet te zeer beïnvloeden. We krijgen immers 950 onverharde meters voor de voeten … of voor de wielen geschoven. In Lommel hebben ze een Sahara en een Zandstraat: ‘onverhard’ betekent hier dus ‘zand’. 

Als het weer het niet toelaat, dan zullen we het traject een beetje inkorten. Zo is het mogelijk dat we langs de Leyssensmolen en enkele werken van kunstenaar Will Deckers voorbijkomen. 

        

 

Het zogenaamde ‘Vlinderpad’, jawel … in het Kattenbos! … is geschikt voor rolstoelen en denk nu maar niet dat we alleen maar vlinders, katten en bos gaan zien. We komen al snel in een grote vlakte waar de heide in bloei zou moeten staan. ’t Is namelijk augustus! 

 

Na ons bezinningsmoment aan de Duitse militaire begraafplaats bereiken we snel de testbaan van autofabrikant Ford, ten minste de ingang ervan, want wat er achter de schuttingen gebeurt, mogen wij niet weten. ‘Even bezinnen’ is hier niet aan de orde of je bent meteen verdacht van industriële spionage. 

 

Brasserie ‘De Vijf Linden’ ligt letterlijk om de hoek en daar hebben we onze traditionele “nabespreking”. Genoeg om over te praten, dacht ik zo. Want het praten is even belangrijk als het wandelen zelf. Zo klinkt althans de visie van SamanaWIL. 

 

Ook niet te vergeten is je getrouwheidskaart. Wij hebben onze stempel en stempelkussen mee. Er zijn voor zo ver ik het kan inschatten nog enkele die-hards die alle wandelingen meegedaan hebben, maar iedereen is welkom. Vijf wandelingen van 2023 zijn achter de rug, nog vijf te gaan. 

 

Tot woensdag 16 augustus.