Welkom op deze nieuwe rubriek van de SamanaWIL-blog. Omdat we graag willen weten wat onze deelnemers leuk of net niet leuk vinden aan onze wandelingen, gaan we voortaan tijdens of na een aantal wandelingen iemand interviewen en dat maken we dan een weekje later wereldkundig.
De eerste aan de beurt is Ann. Zij wandelde mee rond de Paalse Plas op 15 maart.
Ann, waarom heb je gekozen voor deze wandeling?
Mijn moeder had vernomen dat er via Samana een project liep om mensen aan het wandelen en aan het praten te krijgen in een gezellige atmosfeer. Zij dacht dat dit iets voor mij zou zijn.
Is dit je eerste wandeling met SamanaWIL of was je er vorig jaar ook al bij?
Het was me tot deze middag totaal onbekend dat SamanaWIL al een seizoen achter de rug had. Voor mij is het mijn eerste wandeling.
Hoe kan SamanaWIL mogelijke kandidaten overtuigen om deel te nemen?
Ik wist niet wat ik kon verwachten van het traject en de omgeving waarin gewandeld werd. Die Paalse Plas is echter al meteen heel overtuigend geweest. SamanaWIL zegt helemaal terecht dat je de mooiste stukjes natuur van Limburg leert kennen. Dat is voor mij punt één wat zeker benadrukt mag worden. Ik was ook aangenaam verrast door de gemoedelijkheid en de spontaniteit waarmee de wandelaars met elkaar omgaan. Al na de eerste honderd meter praat iedereen tegen iedereen alsof ze al jaren de beste vrienden is.
Ken je de Facebookgroep, de blog en de flyer van SamanaWIL?
Vandaag heb ik veel horen praten over de Facebookgroep en de blog, maar ik kende dat niet en heb het dus nog niet gezien. Daar komt vanaf deze avond verandering in.
De flyer heb ik wel al in handen gehad via mijn moeder. Het is trouwens op die manier dat we bij deze wandeling terecht gekomen zijn.
En de wandelingen zelf? Wil je ze langer, korter of zijn ze juist goed?
Het had niet méér moeten zijn voor mij. Toch kan ik zeggen dat ik van iedere meter genoten heb en dus hoeft minder ook niet meteen, vooral omdat het helemaal plat was.
Wil je die wandelingen méér dan éénmaal per maand, of minder, of is dit juist goed?
De frequentie zoals ze nu is, is perfect.
Heb je liefst bewoond gebied, bossen, waterlopen, heuvels, akkers, boomgaarden, …?
Het voornaamste is dat het gemakkelijk begaanbaar terrein is, dus liefst verharde ondergrond zonder putten of uitsteeksels, gescheiden van gemotoriseerd verkeer, ook zo weinig mogelijk hellingen. Het fietsroutenetwerk biedt zeker mogelijkheden.
En als het dan nog even kan, bij voorkeur in de ongerepte natuur.
Dank je, Ann, we hebben het goed genoteerd en hopelijk tot binnenkort.
Op 12 april in Hoepertingen misschien?
Fijn gesprek!
BeantwoordenVerwijderen