De laatste weken voor de start van de eerste wandeling van het jaar zijn enigszins spannend. Komt er wel iemand opdagen? Is het parkoers helemaal in orde? En wat wordt het met het weer zo vroeg in het seizoen?
In het vakantiecafé van Samana Limburg in Korspel de week voordien werden we toch al ietwat gerustgesteld toen we hoorden dat ‘veel volk’ de Facebook- en blogposts gelezen had.
Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze ook zouden aanwezig zijn in Paal.
En dan kwamen er langzaamaan toch enkele inschrijvingen binnen via e-mail. Het formulier van Google Docs was in laatste instantie ineengeflanst en bijgevolg nog wat onwennig. Dat gaat zeker zijn nut bewijzen in de toekomst. En dan zijn er de onvoorwaardelijke Facebook-adepten! Zij melden zich via Messenger. Ik ontdekte eerder bij toeval dat zij het zo doen. Ook mondeling kregen we enkele goede voornemens te horen.
Daarmee kwamen we uiteindelijk aan 18 vooraanmeldingen en dan was het afwachten hoeveel er nog zouden opdagen zonder iets te zeggen vooraf.
Op 15 maart om 14u00 stonden we met 30 deelnemers aan de start. Het café was open en de zon scheen. Wat kon er nog misgaan? Het aantal rolstoelrijders trok de aandacht van de argeloze voorbijgangers, die goedkeurend knikten bij het zien van ons exploot.
We beginnen zelfs over de provinciale grenzen bekend te geraken. Er waren deelnemers uit Diest en Landen, Vlaams-Brabant voor wie eraan zou twijfelen. Zo konden we goed op tijd van wal steken.
Anders dan aangekondigd leidde wandelorganisator voor West-Limburg, Adriën, de wandelgroep tegen de wijzerzin rond de Paalse Plas. Je moet soms al eens de dingen van de andere kant bekijken! Gelukkig bleef de wandelafstand dezelfde. En zoals in een wielerpeloton werd er harmonicagewijs voortbewogen. Dat wil zeggen: bij momenten langgerekt, bij momenten allemaal dicht bij mekaar.
Een korte stop op het Millennium golfterrein deed enkele golfers vermoeden dat wij heel speciaal voor hen gekomen waren om hun onnavolgbare swing te bewonderen. Eigenlijk stonden we gewoon te wachten op mekaar om samen in het café aan te komen.
Ook de cafébaas was aangenaam verrast met de niet aangekondigde toeloop.
Tenslotte was er nog één onverwacht feit: Twee kandidaat-wandelaars kwamen pas toe om half drie en hebben zo de wandeling gemist. Hun GPS was er niet van op de hoogte dat Paal bij Beringen hoort en dus eigenlijk in Limburg ligt. Het fietscafé Surplas heeft zo twee SamanaWIL-kandidaten méér gehad dan wij wandelaars. Uiteindelijk iedereen tevreden.
We wensen onszelf toe dat alle volgende wandelingen even voorspoedig zullen verlopen.
Tot in Hoepertingen voor de Haspengouwse bloesems!
Fijne wandeling grote opkomst top top
BeantwoordenVerwijderenWie kom ik hier tegen? In 1993 begonnen als medewerker bij 'ziekenzorg' (de oude naam voor samana) en vanaf toen geregeld samen hem vakanties gedaan. Een man met het hart op de juiste plaats. Nu wegens zijn gezondheid afgehaakt maar ... wandelen kan nog wel. Dankjewel Roger om er bij te zijn. Je waart dan wel te laat voor de wandeling maar gelukkig op tijd voor een gezellig terrasje. Misschien een hint voor ex-medewerkers om mee te wandelen en zo mekaar terug te zien.
BeantwoordenVerwijderen