Zo was dag 9 van de Camino 2024 met Samana. Klik op de link:
https://youtu.be/cmLq4Q9A-90?si=c_EHOI-ahOAmgxLy
Of lees gewoon verder!
Wie vandaag het einde van de etappe haalt en nog de moeite heeft gedaan om Monte do Gozo te beklimmen, heeft de kathedraal van Santiago de Compostella met eigen ogen gezien … vanop afstand en heel vaag onder de regen en de mist. Er blijven morgen nog een vijftal kilometer te overbruggen vanaf Monte do Gozo, de berg van de vreugde, de blijdschap, de genoegdoening, of hoe je het ook maar wil vertalen
.
’s Morgens na het inpakken van de valiezen in Hotel O Pino en na het ontbijt brengt het busje ons naar de stopplaats van gisteren, Hotel Cafeteria Amenal. Het wordt een start in de gietende regen. En dan gaan we op weg naar Monte do Gozo, een van de hogergelegen heuvels rond Santiago. Daarvoor moeten we eerst in een grote boog rond de startbaan van de luchthaven van Santiago de Compostella. Tot daar hebben we voornamelijk te maken met onverharde en vandaag zelfs overstroomde paden door groen gebied: (eiken)bossen, weiden, halfhoog struikgewas, …
We moeten tussen het uiteinde van de startbaan en de autoweg door en dat is behoorlijk stijgen. Eens daar voorbij is het weer bergaf tot San Paio en vervolgens Lavacolla. Ons hotel voor de volgende nacht, Ruta Jacobea, ligt aan de hoofdweg , waar we in vogelvlucht 200 meter achter door wandelen. Daarna zijn we al heel snel aan de voet van het Parque Monte do Gozo. Zoals de naam al doet vermoeden is dat bergop. De officiële stopplaats van vandaag is de Capilla de San Marcos.
Toch kunnen enkelen zich ondanks het gure weer niet inhouden. Het golvende terrein loont de moeite van nog een half kilometertje méér op en af te wandelen met als hoogtepunt het “Monumento ao caminante”. Dat is een beeld van twee pelgrims die uitkijken over heel de stad Santiago de Compostella … als de mist het zicht niet belemmert.
Verzamelen doen we weer aan de Kapel van San Marcos van waar we terugrijden naar Hotel Jacobea in Lavacolla voor de laatste overnachting onderweg.
De eerste aanblik op Santiago, of ten minste de gedachte eraan, heeft moed gegeven en bovendien lijkt het van daar voornamelijk bergaf. Morgen willen we op tijd vertrekken om de laatste vijf kilometers af te leggen en te genieten van onze ‘triomfantelijke’ intocht in Santiago.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten