's Morgens bezorgt de regen van cycloon Aitor ons een speciale mysterieuze sfeer, de sfeer waar Galicië bekend voor is. Het was wel heftig bij momenten. Die regen trekt weg overdag als de zon een beetje kracht krijgt en de aarde gedeeltelijk opdroogt. Tot het dorpje Gonzar kunnen we wel uitrusten aan picknicktafeltjes onderweg, maar terrasjes of café's zijn hier een zeldzaamheid. Wat je wel te zien krijgt en vrij specifiek is voor Asturias en Galicië zijn enkele horreo's. Dat zijn smalle maïs- of graanschuren op palen om het ongedierte buiten te houden. De ‘Samana-pelgrims’ poseren hier voor de grootste.
Zo gaan we er nog veel tegenkomen. Heel af en toe moeten we ook rekening houden met de "peregrino's" per fiets of zelfs per paard.
Sommigen gebruiken ook de onverharde wegen en kunnen vooral in de bergaf hogere snelheden halen dan de voetgangers.
Een drietal kilometer voorbij Gonzar kunnen de dappersten onder ons een smal stijgend zijpaadje nemen naar de ruïnes van Castromayor, een nederzetting uit het IJzeren tijdperk op de top van de heuvel. Het is een beetje klimmen, maar alleen al voor het uitzicht op de Camino en de verre omgeving is het de moeite waard. De stopplaats van vandaag is slechts anderhalve kilometer verder, Hospital da Cruz. Het pad tot daar loopt wel over onverharde weg of ongelijke ruwe tegels. Hospital da Cruz is niet veel meer dan een kruispunt van wegen. De Taberna do Camino is een onvermijdelijke stop voor iedere pelgrim. Die gaat ofwel nadien nog verder door, logeert de volgende nacht in één van de plaatselijke albergues of keert zoals wij terug met een busje naar Portomarin.
De etappe van morgen brengt ons in het stadje Palas de Rei: Dat betekent een paar kilometers méér dan vandaag maar wel nauwelijks nog klimmen. Ondertussen is iedereen goed ingelopen en groeit het vertrouwen en de vriendschap.
Als je liever kijkt dan leest, klik dan op de link:
https://youtu.be/blowvRiY0MU?si=xK7iZebGcPk-RNXX
Tot morgen!
Leuk om te volgen! Genieten maar!
BeantwoordenVerwijderen