De Mijn van Beringen

Misschien ben je (nog) geen "Facebookvriend" van onze wandelorganisator Adrien? Dan heb je de post op zijn persoonlijke pagina over de SamanaWIL-wandeling van 14 september nog niet gezien. `Géén nood! Op deze blogpagina wordt zijn volledige tekst met foto's integraal overgenomen. Nadat je dit gelezen hebt, wil je meteen inschrijven ... en als je het al voordien gelezen hebt, dan ook! Hier komt het:

"Dat Limburg een geschiedenis heeft met de koolmijnen, heeft zijn sporen na gelaten. De 5 mijngemeenten doen er alles aan om hun erfgoed in een nieuw jasje te steken. Dankzij het zwarte goud kwam er welstand en ontwikkeling bij de bevolking. 

De Mijn van Beringen sloot in 1989. In hun hoogdagen verdienden er 6700 mensen hun boterham. De Mijn zorgde voor alles. Gezondheid (hospitaal), onderwijs (scholen), ontspanning (casino), onderdak (sociale woonwijken), sport (voetbalplein), …

                 

Onze tocht volgt grotendeels een traject van RLLK, Regionaal Landschap Lage Kempen. De gele zeshoek. De wandeling is volledig rolstoeltoegankelijk en op begin- en eindplaats is een toegankelijk toilet aanwezig. We vertrekken via het kolenspoor naar het Albertkanaal waar destijds de kolen gelost werden in schepen. Eerst de stationsstraat oversteken. De stationsstraat  kende vroeger jaarlijks een geliefde kermis. Ik heb er leuke herinneringen aan. Aan de rechterkant passeren we de Fatih Moskee. 

                

Je mag er altijd binnen met inachtneming van enkele regels (o.a. schoenen uit). Vervolgens aan de linkerkant, je kan er niet naast kijken, de Mijnkathedraal van Beringen. Volledig opgetrokken uit baksteen door de mijnmaatschappij. Veel gelijkenis met de kerk van Zwartberg. Zelfde architect. Iets verder ook links, de voetbalplein van F.C. Beringen. Ik heb er goede herinneringen aan. Speelde destijds mee met de scholieren en supporterde tot een hese stem. Ze speelden in 1964 vice-kampioen. Glorietijden waren het. Enkele namen: Lunga, Geypen, Russo, Moons, Kasprzak, sterren op het veld. Voor we aan het kanaal komen passeren we de grootste werkgever in Limburg. Essers heeft hier ook zijn tenten opgeslagen. 

                 

Achter de nieuwe verhoogde brug van Tervant keren we terug richting Beringen-Mijn. Via Bremstraat en Tennisstraat bereiken we rechts het Casino. Links op de hoek zien we het vroegere hospitaal waar CM nu een woonzorgcentrum gebouwd heeft: Okura. 

 

De drukke weg oversteken en we zijn terug op de terreinen van de Charbonnage. Op wandel naar de vertrekplaats passeren we nog het mijnmuseum. Echt de moeite om eens te bezoeken. Een aanrader. Voor mij nostalgie want ik heb ook een mijn-verleden."

Adrien

Let wel: de start wordt gegeven om 14u00 vanaf de parking van Sportoase TODI.

Zorg dat je er bij bent op 14 september.