Heb je al eens de Sahara doorkruist? Of was je mee met een poolexpeditie om de eindeloze sneeuwvlaktes te trotseren? Misschien ben je wel eens één van de grote oceanen van deze wereld overgevaren? Dan weet je wat ik bedoel met het “Grote Niets”, voor de Fransen heet dat “Le Néant”, voor Amerikanen “The Void”, voor Australiërs “A hell of a lot of nothing”. Wie het al eens ervaren heeft, komt met superlatieven naar huis en toch is er … niets.
Iets van die aard, of toch bijna, staat je te wachten tijdens de wandeling van SamanaWIL op woensdag 16 oktober in Montenaken. Wablieft? Montenaken? Is dat in ons land?
Jawel! Het meest zuidelijke punt van Limburg, zelfs dieper zuidwaarts dan de Voerstreek, ligt aan de westkant van de Maas. En er is méér! Dit is ook het hoogste punt van Limburg als we de Voerstreek dit keer niet meerekenen en ook niet de terrils van de Limburgse mijnen, want die zijn er gekomen door mensenhanden: méér dan 100 meter boven de zeespiegel.
Niet heel toevallig staan precies op de hoogste heuvelkam een hele reeks moderne windmolens die ons van energie moeten voorzien. Ook al niet toevallig komt precies hier de E40 voorbij. Voor de Limburgers uit de Kempen of de Maaskant, dat is de autoweg van Luik naar Leuven en Brussel … en omgekeerd natuurlijk.
Wellicht kan je het al raden, dat is meteen ook de taalgrens. Een paar honderd meter méér zuidwaarts wordt Frans gesproken. Een paar honderd meter westwaarts zit je in Vlaams Brabant, méér bepaald in Landen. Wie in Gingelom de afslag naar Montenaken gemist heeft, kan in de Landense deelgemeente Wezeren nog links afslaan. Daar staat nog één van de oudste kerkjes in Vlaanderen, gebouwd in het jaar 1200, met een altaar uit de tijd van de Merovingers! Cultuurliefhebbers raad ik aan om met opzet langs daar te rijden, maar mis toch maar de wandeling niet.
Het zuidelijkste punt, het hoogste punt, de taalgrens, … allemaal goed en wel, maar is er ook iets te zien in het Grote Niets? Geen bossen, geen heide, geen zandduinen, geen meren of waterlopen, geen (of bijna geen) boomgaarden, geen gebouwen, geen voertuigen, geen mensen, … In de zomer kom je nog wel langs een patattenveld, een tarweveld, een klaverveld, een maisveld, een suikerbietenveld, … en dus misschien een boer in zijn tractor. Het verandert van maand tot maand. Dit is immers een zeer vruchtbaar landbouwgebied waar 2000 jaar geleden de Romeinen de baas waren, maar zelfs die zijn er niet meer in oktober. Waarom dan zo ver rijden om hier te wandelen? Wel, om dezelfde reden waarom je door de Sahara rijdt, of naar Antarctica vaart… de ervaring van het Grote Niets, in casu Droog Haspengouw.
Nog even praktisch: We vertrekken op 16 oktober om 14u00 vanop het dorpsplein van Montenaken waar er veel gratis parking is en we eindigen in een 100% authentiek dorpscafé, waar de tijd en zelfs de prijs al enige tijd niet meer is gevolgd met de rest van de wereld. Ze aanvaarden er al wel euro’s.
Het traject is 5,1 km lang en er zijn een drietal korte maar uitdagende klimmetjes te overmeesteren, 41 hoogtemeters in totaal. "Niets" kan je nog tegenhouden, denk ik dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten