De Zwevende Kapel van Helshoven

 Als je in Limburg woont, ken je natuurlijk het doorkijkkerkje van Borgloon, alias “Reading between the lines”. Het ligt pal in het glooiende landschap ten zuiden van Borgloon-Centrum. Dat is een absolute must voor het toerisme in Haspengouw. Maar langs de verkeersvrije Romeinse heerweg ,op nauwelijks 6,5 kilometer daar vandaan richting Sint-Truiden, vind je nog meer moois, de Zwevende Kapel van Helshoven. Ook die ligt nog net in Borgloon, maar is toch één van de panoramapunten waar de stad Sint-Truiden zich om beroemt. Het gehucht Helshoven zelf is zo een verzameling van één kerkje, enkele fruitboerderijen en een paar druk bezochte brasseriëen. Het is namelijk de vertrekplaats voor de meeste bezoekers aan ‘Hell’s Heaven’

Hell's heaven

Maar …!  Dat betekent klimmen. SamanaWIL had al opzettelijk niet het doorkijkkerkje geselecteerd voor het wandelaanbod 2022, omdat dat vermoedelijk iets te lastig zou zijn voor het doelpubliek. De Zwevende Kapel echter is wel mogelijk, ten minste vanuit de gemeente Rijkel. Langs die kant ernaartoe wandelen heeft enkele voordelen: je start aan het imposante kasteel van Rijkel met betere parkeermogelijkheden in het hoogseizoen, het zijn ‘slechts’ 32 hoogtemeters, je wandelt veel méér tussen de fruitbomen en dat in de bloesemtijd, en op het hoogste punt heb je nog enkele honderden meters één van de beste panorama’s van Haspengouw. Eén heuvelrug verder, niet eens 10 kilometer in vogelvlucht zuidwaarts, begint Wallonië en daar is de waterscheidingslijn tussen Schelde en Maas. 

Kasteel van Rijkel

En dan komen we aan in Hell’s Heaven! Je moet een paar tientallen meters van de verharde weg om eerst de “Galg” te zien. Het panorama aan deze kant van de heuvelrug ligt noordwaarts en is op zich al méér dan de moeite waard. Nu kijk je recht op de Zwevende Kapel, een artistieke constructie uit hout van 90 hoogstamkersenbomen van vijftig jaar oud. De kunstenaar is Frits Jeuris.

    

Je hebt hopelijk je fotocamera bij, want onvermijdelijk wil je je eigen snoet uit die kapel zien verschijnen. Dat wordt nog eens een foto waarmee je vrienden en kennissen gaat verbazen. Waarschijnlijk wordt het aanschuiven, want daar ben je zelfs in putje winter niet alleen. 

 

De terugweg is iets korter en dus ietsjes steiler naar beneden. De rolstoelduwer die dacht dat het zware werk achter de rug was naar boven, zal nu zijn energie moeten steken in het afremmen. De inspanning zal zeker de moeite lonen, want  aan het einde van de wandeling kunnen we bekomen van de emoties in Brasserie Oud Ryckel. 

Zorg dat je erbij bent, breng nog iemand mee en vertel het verder.

Woensdag 13 april  om 14u00 !!