Hoe was't in Waterschei?

Enkele dagen eerder dan gewoonlijk heeft SamanaWIL een verslag klaar over hoe het geweest is in Waterschei op woensdag 13 november. 

Het was bewolkt, 9°C en nauwelijks wind; voor de maand november heel gepast wandelweer. 

Tegenover parking 9 voor het stadion van KRC Genk stond het vaste kliekje van SamanaWIL en enkele anderen vrolijk te praten tot het stipt 14u00 was. 

Wandelorganisator van de maand was Adriën, die ons op gang zette langs het fietspad rechts van de Cegeka Arena. We telden zeventien deelnemers. 

Een pletwals was precies naast het huidige fietspad het tracé aan het voorbereiden voor een nieuwe fietsautostrade doorheen Limburg. Dat was opvallend genoeg de laatste ronkende motor voor het volgende uur. 

 

  

Het terrein dat vroeger helemaal tot het mijngebied behoorde wordt teruggegeven aan de natuur en daar doorheen lopen er verschillende verharde wegen die er nu nog ongebruikt bij liggen. Het zou de bedoeling zijn om de hele site om te vormen tot een modern industriegebied. De campussen en onderzoekscentra zijn er al. De rest is gepland of al in aanbouw. Limburg beschikt hiervoor over de LRM, de Limburgse Reconversie Maatschappij. 

Dat even terloops. En nu terug naar onze eigen wandeling.

 

Na twee kilometer liepen we in een boogje rond het voormalige mijngebouw van Waterschei. Van daar begon onze terugweg langs het steenmannetjespad dat we volgden over het eerste vlakke gedeelte. 

Om niet dezelfde weg te nemen als bij het komen, sloegen we linksaf om zo in een dreef met herfstkleurige bomen te belanden. Het zal je niet verwonderen dat de Kerkeweg ons langs de kerk van Waterschei leidde. Al die tijd was er nauwelijks verkeer en konden we gewoon op de rijweg wandelen. Enkel voor een paar plaatselijke bewoners moesten we even opzij. 

 

De totale wandelafstand was vandaag volgens Strava 4580 meter. In het Thema-Café dat tot het stadion van KRC Genk behoort was het verrassend druk hoewel er niet onmiddellijk matchen in het verschiet waren. Het is gewoon een gezellige taverne, die blijkbaar altijd volk trekt. 

 

Wandelorganisator Valère had een grote kartonnen doos mee en daarin zaten de nieuwe flyers voor het SamanaWIL-seizoen 2025. Daar zal je binnenkort méér van horen. 

Bovendien heeft hij de ambitie geuit om in de loop van volgend jaar een meerdaagse busreis te plannen voor SamanaWIL-sympathisanten. Over datum en bestemming laat ik je nog even in het ongewisse. De bekendmaking zal best door Valère zelf gebeuren. Hou het in ieder geval in het oog. Ik vermoed dat Facebook en de SamanaWIL-blog hier hun dienst zullen bewijzen.

 

Nog één wandeling staat er op het programma in 2024. Op 11 december zijn we in Aldeneik aan de boorden van de Maas. Dat is een deelgemeente van Maaseik. Voor de kenners van de streek, de startplaats is De Sjeiven Dörpel.

Daarmee weet je voorlopig evenveel als ikzelf.  De zondag voordien, 8 december, lees je er alles over in deze blog. 

Tot dan!

Thor Park Waterschei

Met de winter in zicht zien we het einde van het jaar naderen en daarmee ook het wandelseizoen van SamanaWIL. De drie laatste wandelingen zijn precies daarom letterlijk een dwarsdoorsnede van de provincie Limburg. In oktober was Haspengouw aan de beurt met Montenaken helemaal in het uiterste zuidwesten; in december zullen we eindigen in het uiterste noordoosten, namelijk aan de Maaskant in Maaseik en precies middenin liggen de Kempen. Het Thor Park in Waterschei wordt het decor voor de wandeling van de maand november. 

Thor Park 

De oude industrie van de koolmijnen en de nieuwste innovaties liggen hier kriskras door mekaar. Schachtbok, kolenwasserij en terril herinneren aan hoe het ooit was, incubatoren van Energyville, wetenschapspark en technische campussen duiden op de toekomst. Op beide mag Limburg fier zijn. Een wandelingetje door dit gebied is dan ook helemaal op zijn plaats. 

  

En wat is er beter dan een start aan de ‘heilige tempel‘ van het Limburgse voetbal, het stadion van KRC Genk, aka de Cegeka Arena. Op een woensdagnamiddag is hier meestal parkeerplaats genoeg én er is een cafetaria in het gebouw! De wandeling gaat door op 13 november om 14u00. De afgetekende nummer één van de huidige Belgische Jupiler Pro League speelt dan niet thuis en we kunnen dus ongestoord de omgeving verkennen. Het parkoers loopt volledig op verharde ondergrond en is zo goed als plat.

Bovendien zijn er onderweg voor de wandelaar leuke tussendoortjes te beleven. Er is het steenmannetjespad dat helemaal naar de top van de terril leidt aan de hand van opgestapelde stenen, de zogenaamde steenmannetjes. Wie al ooit in de Alpen gewandeld heeft, kent ze wel: de Steinmännchen.

 

We zijn natuurlijk niet van plan om met SamanaWIL boven op de terril te belanden. 

Wie of wat we wel zullen tegenkomen zijn onder andere The Arch en de Koolputter, kunstprojecten die ons ook al wijzen op het verleden en de toekomst van deze streek. 

   

 

Promotor van het eerste uur Adriën heeft de wandeling uitgestippeld, geprospecteerd en verfijnd en zal die op 13 november in goede banen leiden. Het is meteen ook zijn laatste wandeling als organisator van SamanaWIL. Zijn opvolging is al verzekerd voor 2025. Dat geldt trouwens voor mezelf ook. Het nieuwe team heeft grote ambities en is klaar met het programma voor 2025. 

SamanaWIL zal er vanaf dan enigszins anders gaan uitzien … of misschien toch niet? Een aantal wandelingen uit het verleden worden herhaald; een aantal nieuwe worden toegevoegd. Het programmablaadje is ontworpen en gaat naar de drukkerij.  

Het zal via de kantoren van Samana Limburg tijdig verspreid worden over de provincie. Maar uiteraard ga je ook in blogposts, via Facebook of misschien wel op een andere manier op de hoogte gehouden worden. Hou het in het oog! 

Woensdag aanstaande verwachten we je om 14u00 aan de Cegeka Arena. Dit keer niet om KRC Genk te zien spelen, maar wel om zelf actief te zijn. De voorlaatste wandeling van SamanaWIL in 2024 komt eraan.