Vorige dinsdag stond iedereen te puffen en te zweten onder een loden zon met temperaturen flink boven de 30°C. Voor de dag nadien, woensdag 14 augustus, de dag van de wandeling in en rond de Herkenrodesite in Kuringen Hasselt, was de voorspelling 10 graden frisser en buien tot zelfs zwaar onweer.
Maar de weersvoorspellingen van de meteorologische diensten spraken mekaar tegen. In België betekent dat dat je moet rekening houden met alle scenario’s, want waarschijnlijk wordt het een beetje van alles wat voorspeld is. Meestal is dat geen goed teken voor de opkomst. Het was dan ook koffiedik kijken hoeveel volk er zou opdagen. Dat is het trouwens iedere keer.
De parking van Herkenrode was eerder schaars gevuld toen ik daar omstreeks half twee toekwam. Bovendien begon het lichtjes te druppelen. Toch sijpelden langzaamaan de ene wagen na de andere binnen en bleek het telkens weer om de getrouwe wandelaars van SamanaWIL te gaan. Niet allemaal met de auto echter! Twee deden het anders en die ga ik bij wijze van uitzondering met naam noemen.
Sara kwam aangefietst en was zelfs eerder dan de andere kandidaat-wandelaars ter plaatse, en even later sloot ook nog Mario aan die helemaal te voet gekomen was - met rollator, weliswaar slechts anderhalve kilometer van bij hem thuis.
Sara is dit jaar de Samana-vakantieverantwoordelijke voor Santiago de Compostella, de schitterende pelgrimstocht, die Samana organiseert vanuit Sarria met de laatste honderd kilometer als objectief en waarvan zij als ervaringsdeskundige van vele jaren iedere meter van het parkoers kan beschrijven.
Mario anderzijds was er vorig jaar ook bij en moet tot zijn grote spijt op doktersadvies afzeggen voor dit jaar. Hij is nog altijd grote fan en laat dat ook merken onderweg, ook tijdens deze wandeling van SamanaWIL en nadien op café. Ik mocht hem zelfs met zijn T-shirt van Santiago herkenbaar publiceren in deze blog.
En misschien toch nog even iets over het parkoers: Zoals aangekondigd gingen we eerst langs het grindpad, officieel de Sacramentstraat genoemd, richting grote steenweg om zo tot bij het Albertkanaal te komen. Miezerregen en droge periodes wisselden mekaar af. Niet van die aard echter dat we er echt nat van werden.
In Stokrooie begaven we ons langs het smalle aardewegje dat naar fietsknooppunt 237 leidt, richting Herkenrodesite. Helemaal zoals gepland. Een kleine zes kilometer alles te samen en dus weer meer dan ver genoeg voor sommigen.
Het was wel gestopt met regenen, maar de tafels van het terras van taverne De Paardenstallen bleven nat en dus hebben we maar binnen plaatsgenomen aan de lange tafel, een uitstekende gelegenheid om het plaatselijke abdijbier te degusteren: Cister, Vesper of Noctis.
De gespreksonderwerpen waren grotendeels beperkt tot twee thema’s: Santiago de Compostella en Diepenbeek, want dat is de volgende wandeling van SamanaWIL op woensdag 18 september in Diepenbeek.
Wat had ik graag gewild dat je erbij was, bij alle twee! Lukt dat een volgende keer?